بِرگِنْگروئِن، وِرنِر (۱۸۹۲ـ۱۹۶۴)(Bergengruen, Werner)
رمان نویس و شاعر آلمانی. به مذهب کاتولیک گروید و با رمانجبار بزرگ و دادگاه (۱۹۳۵)، که از ضعف اخلاقی و لغزش پذیری انسان در برابر وسوسه انتقاد می کرد، به بزرگ ترین موفقیت ادبی خود دست یافت. استادی او از نظر فنی نیز در داستان های کوتاهش آشکار است: مرگ رِوال (۱۹۳۹) و کتاب داستان های کوتاه (۱۹۶۲). دو مجموعۀ مهم شعر او عبارت اند از روز خشم (۱۹۴۵) و جهان شفایافته (۱۹۵۰). رویدادهای بسیاری از آثار برگنگروئن در زمینه و فضای تاریخی اتفاق می افتند. نمونۀ آن امپراتوری ازهم پاشیده (۱۹۲۷) است که در آن افراد در برابر سرنوشت به پیکار برمی خیزند و تلاش می کنند تا موقعیت خود را در میان دگرگونی ها و ناامنی های زندگی تثبیت کنند. ضعف و کمبودهای انسان موضوع مکرر آثار اوست، مثل در آسمان به مانند زمین (۱۹۴۰) و نشانۀ آتش (۱۹۴۹)، با این همه، اعتقاد برگنگروئن به رحمت غایی الهی به او امکان می دهد تا در ورای آشوب ظاهری جهان معنا را دریابد.
رمان نویس و شاعر آلمانی. به مذهب کاتولیک گروید و با رمانجبار بزرگ و دادگاه (۱۹۳۵)، که از ضعف اخلاقی و لغزش پذیری انسان در برابر وسوسه انتقاد می کرد، به بزرگ ترین موفقیت ادبی خود دست یافت. استادی او از نظر فنی نیز در داستان های کوتاهش آشکار است: مرگ رِوال (۱۹۳۹) و کتاب داستان های کوتاه (۱۹۶۲). دو مجموعۀ مهم شعر او عبارت اند از روز خشم (۱۹۴۵) و جهان شفایافته (۱۹۵۰). رویدادهای بسیاری از آثار برگنگروئن در زمینه و فضای تاریخی اتفاق می افتند. نمونۀ آن امپراتوری ازهم پاشیده (۱۹۲۷) است که در آن افراد در برابر سرنوشت به پیکار برمی خیزند و تلاش می کنند تا موقعیت خود را در میان دگرگونی ها و ناامنی های زندگی تثبیت کنند. ضعف و کمبودهای انسان موضوع مکرر آثار اوست، مثل در آسمان به مانند زمین (۱۹۴۰) و نشانۀ آتش (۱۹۴۹)، با این همه، اعتقاد برگنگروئن به رحمت غایی الهی به او امکان می دهد تا در ورای آشوب ظاهری جهان معنا را دریابد.
wikijoo: برگنگروین،_ورنر_(۱۸۹۲ـ۱۹۶۴)