اینگمار برگمان
بِرگْمان، اینگْمار (۱۹۱۸ـ۲۰۰۷)(Bergman, Ingmar)
بِرگْمان، اینگْمار
کارگردان سوئدی سینما و تئاتر. بسیاری او را کارگردان ـ مؤلفی بی نظیر و از استادان سینمای مدرن می دانند. در آثارش، که غالباً بسیار بدبینانه اند، به پیچیدگی های اخلاقی، روان شناختی، و مابعدالطبیعی می پردازد. با دو فیلم مُهر هفتم و توت فرنگی های وحشی(هر دو ۱۹۵۷) به شهرت جهانی رسید. از دیگر آثار اوست: چشمۀ باکره(۱۹۵۹)، سکوت (۱۹۶۳)، پرسونا (۱۹۶۶)، فریادها و نجواها (۱۹۷۲)، و فانی و الکساندر (۱۹۸۲). شناخت برگمان در تصویرکردن زنان در کارهای آغازینش، ازجمله درلبخندهای یک شب تابستان (۱۹۵۵)، مشهود است. آنچه روزبه روز بیان نظرگیرتری در آثارش یافته، همانا جست وجوی رنج آور او در پی حقیقت معنوی است. آثارش بر بسیاری از فیلم سازان پس از خود، به ویژه وودی آلن، تأثیر عمیق داشته است.
wikijoo: برگمان،_اینگمار_(۱۹۱۸ـ۲۰۰۷)