برگشت ناپذیر

بسیاری از بینندگان فیلم در میانه فیلم سالن سینما را ترک کردند، زیرا حالت تهوع به آن ها دست داده بود. این حالت را کارگردان آگاهانه در فیلم گنجانده بود؛ در ۳۰ دقیقه اول نویزی به بسامد ۲۸ هرتز وجود دارد ( مانند صدای زلزله ) .
در این فیلم به زبان های فرانسوی، اسپانیایی، ایتالیایی و انگلیسی صحبت می شود.
داستان فیلم در یک روز می گذرد. آلکس و مارکوس با دوست خود پیر به یک مهمانی می روند در مهمانی آلکس حالش بد می شود و از مارکوس و پیر جدا می شود تا به خانه برود در راه مترو و در یک زیرگذر خلوت، یک منحرف جنسی ابتدا با توسل به زور به او تجاوز می کند و سپس او را مورد ضرب و شتم شدید قرار میدهد که باعث میشود آلکس ( مونیکا بلوچی ) به کما برود. هنگامی که مارکوس متوجه ماجرا می شود، دیوانه وار به دنبال متجاوز آلکس می گردد تا این که به همراه پیِر به یک کلوب همجنس گرایان به نام راه می یابند. . .
تمام داستان این فیلم برعکس به نمایش می آید؛ یعنی ابتدا سکانس آخر داستان و بعد سکانس یکی مانده به آخر نمایش می یابد و در پایان فیلم سکانس اولی که می توان برای داستان در نظر گرفت، به نمایش در می آید.
در سال ۲۰۰۲ بود که مونیکا بلوچی با فیلم برگذشت ناپذیر در جشنواره سینمایی کن حضور یافت؛ فیلمی که یکی از نامزدهای نخل طلایی بود. به ویژه صحنه ای ۹ دقیقه ای از این فیلم که بلوچی در آن در یک تونل با خشونت مورد تجاوز قرار می گیرد و به اغما می رود، سروصدای زیادی به پا کرد. این فیلم در کشورهای مختلف دنیا نیز با درجه بندی های محدودکننده به نمایش درآمد.
راجر ایبرت، منتقد آمریکایی سینما، این اثر سینمایی را «چنان خشونت آمیز و بی رحمانه خواند که بیشتر مردم آن را غیرقابل تماشا می دانند».
نامزد بهترین فیلم نخل طلای جشنواره کن