برگسار

لغت نامه دهخدا

برگسار. [ ب َ ] ( اِ مرکب ) ( از: برگ + سار،پسوند کثرت و فراوانی ) جایی که برگ فراوان است. || ( از: برگ + سار = سر ) سر برگ :
ز خشم و عفو تو ایام را درختی رست
بر آن دو شاخ و بر و برگسار آتش و آب.
مسعودسعد.

پیشنهاد کاربران

بپرس