برگزین

لغت نامه دهخدا

برگزین. [ ب َ گ ُ ] ( ن مف مرکب ) مخیّر. ( دهار ). پسندیده شده. || منتخب.انتخاب شده. ( ناظم الاطباء ). برتر. مرجح :
سپهدار با لشکر و گنج و تاج
بدیدند آن برگزینان چاج.
فردوسی.
بدست وی اندر فراوان سپاه
تبه گردد از برگزینان شاه.
فردوسی.
گرچه زبعد همه آمده ای در جهان
از همه ای برگزین بر همه کس افتخار.
خاقانی.
تخییر؛ برگزین کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( دهار ).

پیشنهاد کاربران

بپرس