برگدار

/bargdAr/

معنی انگلیسی:
bearing leaves, foliate

لغت نامه دهخدا

برگدار. [ ب َ ] ( نف مرکب ) برگ دارنده. دارای برگ. برگ دهنده. برگ بارآورنده. ( ناظم الاطباء ).
- برگدار ساختن ؛ با برگ پوشاندن. ( ناظم الاطباء ).
- برگدار شدن ؛ پربرگ شدن. ( ناظم الاطباء ). دارای برگ گشتن.

فرهنگ فارسی

( اسم ) دارای برگ برگ دهنده( درخت ) .

مترادف ها

foliaceous (صفت)
پولکی، برگ مانند، برگه دار، برگی، برگ دار

foliate (صفت)
برگ مانند، برگ دار، ورقه شده

leafy (صفت)
برگ دار، پر برگ

foliated (صفت)
برگ دار، ورقه شده

leaved (صفت)
برگ دار، پر برگ، شبیه برگ

فارسی به عربی

محاط بالاشجار

پیشنهاد کاربران

بپرس