برگ نی

لغت نامه دهخدا

برگ نی. [ ب َ گ ِن َ / ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ورق نی. || رنگی است همرنگ برگ نی. ( آنندراج ) :
سرو من سبزیست شیرین راست همچون نیشکر
چون ببالائی قبائی برگ نی بندد کمر.
سیفی بدیعی ( از آنندراج ).
|| نوعی از خربزه خوب. ( آنندراج ) :
هنگام یزک بشکّرستان
برگ نی او شود نَواجان .
محسن تأثیر ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

ورق نی یا رنگی است همرنگ برگ نی .

پیشنهاد کاربران

بپرس