برگ رزان

لغت نامه دهخدا

برگ رزان. [ ب َ گ ِ رَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) برگ مو :
بجملگی همه زاسبان درآمدند به خاک
بسان برگ رزان از نهیب باد خزان.
قطران.
وز چرخ ستارگان فروریزد
چون برگ رزان ز باد آبانی.
ناصرخسرو.

برگ رزان. [ ب َرْگ ْ رِ ] ( اِ مرکب ) برگ ریزان. ( ناظم الاطباء ). زرد شدن برگ. فصل پائیز. خزان :
برگ رزان بود نهال امل
طرفه بهار است که در عمر ماست.
محمد مؤمن.

فرهنگ فارسی

برگ ریزان زرد شدن برگ .

پیشنهاد کاربران

بپرس