برکنان. [ ب َ ک َ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) در حال برکندن. جداکنان :
همی رفت چون شیر کفک افکنان
سر گور و آهو ز تن برکنان.
فردوسی.
برکنان
لغت نامه دهخدا
برکنان. [ ب َ ک َ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) در حال برکندن. جداکنان :
همی رفت چون شیر کفک افکنان
سر گور و آهو ز تن برکنان.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید