بَرْکْلِی دِ تولی، میخائیل (۱۷۶۱ـ۱۸۱۸)(Barclay de Tolly, Mikhail)
بَرْکْلِی دِ تولیی، میخائیل
(یا: بارْکْلای) ملقب به شاهزاده بوگدانوویچ، فرمانده اسکاتلندی تبار روسی در جنگ های ناپلئونی. در جنگ اخیر (۱۸۰۸ـ۱۸۰۹) به سبب عبور دلاورانه اش از خلیج (منجمد) بوتنی برای تصرف شهر سوئدی اومئو شهرت یافت. در مقام وزیر جنگ (۱۸۱۰ـ۱۸۱۳) به اتفاق باگراتیون در رأس دو سپاه دربرابر تجاوز ناپلئون به روسیه در ۱۸۱۲ ایستاد. پس از شکست در اسمولنسک چندی جایش را به میخائیل کوتوزوف داد، ولی در نبردهای نهایی ۱۸۱۳ـ۱۸۱۴، که منادی سقوط امپراتوری ناپلئون بود، مجدداً فرماندهی را برعهده گرفت. در لیوونیا (لاتویا (لتونی) و استونی کنونی) که از قرن ۱۷ سکونت گاه خانوادۀ اسکاتلندی تبارش بود، به دنیا آمد. به ارتش پیوست و در پیکارهایی علیه امپراتوری عثمانی (۱۷۸۸)، سوئد (۱۷۹۰)، و لهستان (۱۷۹۴) خوش درخشید. با درجۀ سپهبدی در نبردهای پولتوسک و آیلاو(۱۸۰۶) علیه قوای فرانسه جنگید. در ۱۸۱۴ فیلدمارشال شد و در ۱۸۱۵ به واسطۀ خدماتش عنوان شاهزاده گرفت.
بَرْکْلِی دِ تولیی، میخائیل
(یا: بارْکْلای) ملقب به شاهزاده بوگدانوویچ، فرمانده اسکاتلندی تبار روسی در جنگ های ناپلئونی. در جنگ اخیر (۱۸۰۸ـ۱۸۰۹) به سبب عبور دلاورانه اش از خلیج (منجمد) بوتنی برای تصرف شهر سوئدی اومئو شهرت یافت. در مقام وزیر جنگ (۱۸۱۰ـ۱۸۱۳) به اتفاق باگراتیون در رأس دو سپاه دربرابر تجاوز ناپلئون به روسیه در ۱۸۱۲ ایستاد. پس از شکست در اسمولنسک چندی جایش را به میخائیل کوتوزوف داد، ولی در نبردهای نهایی ۱۸۱۳ـ۱۸۱۴، که منادی سقوط امپراتوری ناپلئون بود، مجدداً فرماندهی را برعهده گرفت. در لیوونیا (لاتویا (لتونی) و استونی کنونی) که از قرن ۱۷ سکونت گاه خانوادۀ اسکاتلندی تبارش بود، به دنیا آمد. به ارتش پیوست و در پیکارهایی علیه امپراتوری عثمانی (۱۷۸۸)، سوئد (۱۷۹۰)، و لهستان (۱۷۹۴) خوش درخشید. با درجۀ سپهبدی در نبردهای پولتوسک و آیلاو(۱۸۰۶) علیه قوای فرانسه جنگید. در ۱۸۱۴ فیلدمارشال شد و در ۱۸۱۵ به واسطۀ خدماتش عنوان شاهزاده گرفت.
wikijoo: برکلی_د_تولی،_میخاییل_(۱۷۶۱ـ۱۸۱۸)