برکت کعبه

[ویکی فقه] برکت کعبه (قرآن). برکت در أصل بَرْک به معنی سینه شتر میباشد، یعنی شتر سینه خود را به زمین زد، سپس این کلمه به معنی دوام و رشد آمده و برکت در اصطلاح یعنی استقرار خیر از سوی خداوند، در یک چیز. بر اساس همین معنی، خداوند در قرآن، کعبه را خانه ای با برکت شناسانده است.
کعبه، خانه ای با برکت و دارای خیر فراوان می باشد و این مهم در برخی آیات قرآن اشاره شده است:ان اول بیت وضع للناس للذی ببکة مبارکا... «نخستین خانه ای که برای مردم (و نیایش خداوند) قرار داده شد، همان است که در سرزمین مکه است، که پر برکت، و مایه هدایت جهانیان است».
معنای برکت کعبه
کلمه" مبارک" از مصدر" مبارکه" باب مفاعله از ثلاثی مجرد " برکت" است و برکت به معنای خیر بسیار، و مبارک به معنای محلی است که خیر کثیر بدانجا افاضه می شود. و این کلمه هر چند در برکات دنیوی و اخروی (هر دو) استعمال می شوند، الا اینکه از ظاهر مقابل قرار گرفتنش با جمله" هدی للعالمین" بر می آید که: مراد از آن افاضه برکات دنیوی است، که عمده آن وفور ارزاق و بسیار شدن انگیزه ها برای عمران و آباد کردن آن، با حضور و تجمع در آن برای زیارت و عبادت و نیز انگیزه ها برای احترام آن است.