برکت زمین

[ویکی فقه] برکت زمین (قرآن). برکت در أصل بَرْک به معنی سینه شتر میباشد، یعنی شتر سینه خود را به زمین زد، سپس این کلمه به معنی دوام و رشد آمده و برکت در اصطلاح یعنی استقرار خیر از سوی خداوند، در یک چیز. به برکت و خیر زمین برای جوامع بشری در قرآن اشاره شده است.
در برخی آیات قرآن، زمین، دارای برکاتی برای جوامع بشری عنوان شده است:
← استعاره در آیه
۱. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۱۹.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۲۱۶، برگرفته از مقاله «برکت زمین».
...