بِرْکاف، جورج (۱۸۸۴ـ۱۹۴۴)(Birkhoff, George)ریاضی دان امریکایی. دستاوردهایی اساسی در بررسی سیستم های دینامیکی، از قبیل منظومۀ شمسی، داشت و صورت ضعیف قضیۀ ارگودیک را عرضه کرد. برکاف در دانشگاه های شیکاگو و هاروارد درس خواند. از ۱۹۱۲، به تدریس در هاروارد پرداخت و در ۱۹۱۹، به استادی رسید. دستگاهی از معادلات دیفرانسیل عرضه کرد که هنوز هم الهام بخشِ تحقیقات در این زمینه است. کار او دربارۀ معادلات تفاضلی به لحاظ اهمیت استفاده از جبر ماتریسی چشمگیر است. برکاف تحقیقات بسیاری دربارۀ نظریۀ سیستم های دینامیکی و مکانیک سماوی پوانکارهصورت داد. همچنین، شروع به بررسی حرکت اجسام کرد و این کار را با استفاده از دستاوردهایش در زمینۀ بسط های مجانبی و مسائل مقدار مرزی معادلات دیفرانسیل خطی انجام داد و در ۱۹۱۳، آخرین قضیۀ هندسی پوانکاره را دربارۀ مسئلۀ سه جسم ثابت کرد. شکل گیری علم جدید ارگودیک در دهۀ ۱۹۳۰، عمدتاً مرهون برکاف و جان فون نویمان است. برکاف به قضیۀ ارگودیک مثبت، که «صورت ضعیف» نظریۀ ارگودیک شمرده می شود، اندکی قبل از آن دست یافت که فون نویمان «صورت قوی» آن را منتشر کرد. برکاف همچنین فرضیۀ ماکسول ـ بولتسمان در نظریۀ جنبشی گازها را، که با پیدا شدن استثناهایی در معرض تردید قرار گرفته بود، به صورت اصلی دقیق درآورد. برکاف در سراسر زندگی اش عقیده داشت که نظریۀ نسبیت عام اینشتینبی فایده است.
wikijoo: برکاف،_جورج_(۱۸۸۴ـ۱۹۴۴)