برکاشتن

لغت نامه دهخدا

برکاشتن. [ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) تخم کاشتن. کشت نمودن. ( ناظم الاطباء ). رجوع به کاشتن شود.

برکاشتن. [ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) برگرداندن. پشت کردن. اما در این معنی صحیح کلمه برگاشتن است. رجوع به برگاشتن شود.

پیشنهاد کاربران