برچق

لغت نامه دهخدا

برچق. [ ب َ چ َ ] ( اِ ) برچخ. ( آنندراج ). زوبین :
ز پروانه هرگز نبیند ملال
ز برچق به دامش گشاده ست بال.
وحید.

پیشنهاد کاربران

بپرس