برچسبان

لغت نامه دهخدا

برچسبان. [ ب َ چ َ ] ( نف مرکب ) ملتئم. باآرام و طمأنینه. مهربان.
- برچسبان بودن ؛ التیام. مهربان بودن با یکدیگر. ( یادداشت مؤلف ): ترفیه بالرفاء و البنین گفتن بوجه دعا در زناشوئی یعنی مجتمع و برچسبان و باآرام و طمأنینه باشند.
- برچسبان شدن ؛ کتن. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس