بِروی، ژاک (۱۸۲۱ـ۱۹۰۱)(Broglie, Jaques)
بِروی، ژاک
(ملقب به دوک دو بروی) دولتمرد و نویسندۀ فرانسوی. در سال های اولیۀ جمهوری سوم فرانسه دو بار به نخست وزیری منصوب شد، اما نتوانست زمینه را برای بازگشت پادشاه فراهم کند. پس از مأموریت دیپلماتیک کوتاهی در مادرید و رم، در انقلاب ۱۸۴۸، از زندگی سیاسی کناره گرفت. در ۱۸۶۲ به عضویت آکادمی فرانسه انتخاب شد و به نگارش کتاب ۶جلدی کلیسا و امپراتوری روم در قرن چهارم پرداخت. بروی در ۱۸۷۱ به مجلس ملی فرانسه راه یافت، و اندکی بعد سفیر فرانسه در لندن شد. در ۱۸۷۲ به علت انتقاد شدید مذاکرات وی در باب توافق نامه های تجاری پاریس ـ لندن، ناگزیر شد از مقام سیاسی اش کناره گیری کند، اما کرسی خود را در پارلمان حفظ کرد و رهبری محافظه کاران مخالف آدولف تیر، رئیس جمهوری وقت فرانسه، را برعهده گرفت. پس از برکناری تیر و روی کار آمدن مارشال ماکماهون بروی در ۱۸۷۳ به نخست وزیری و سپس به پست های وزارت خارجه و کشور منصوب شد. در ۱۸۷۷، ماکماهون از بروی خواست کابینه تشکیل دهد، اما کابینۀ وی از مجمع ملی که اکثر اعضای آن را جمهوری خواهان تشکیل می دادند رأی اعتماد نگرفت و در ۱۸۸۵ از سیاست کناره گیری کرد، و به نوشتن کتاب های تاریخی رو آورد. کتاب خاطراتاو در ۲ جلد در فاصلۀ ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۱ منتشر شد.
wikijoo: بروی،_ژاک_(۱۸۲۱ـ۱۹۰۱)