بروکا پیر

دانشنامه آزاد فارسی

بروکا، پیِر (۱۸۲۴ـ۱۸۸۰)(Broca, Pierre)
بروکا، پیِر
عصب شناس فرانسوی و بنیاد گذار انسان شناسی زیستی (جسمانی). در ۱۸۵۳، جراح بیمارستان پاریس شد و در ۱۸۶۸، به سِمَت استادی آسیب شناسی جراحیدر پاریس رسید. در ۱۸۵۹، انجمن انسان شناسی پاریسرا تأسیس و در ۱۸۷۲، نشریۀ مروری بر انسان شناسیرا پایه گذاری کرد. در همان سال، دانشکدۀ انسان شناسیرا بنیاد گذاشت. او چین تحتانی ناحیۀ پیشانی سمت چپمغز را، که امروزه چین بروکانامیده می شود، جایگاه تکلم می دانست. در سنت فوا لاگراند، واقع در ژیروندِفرانسه، زاده شد و در پاریس به تحصیل طب پرداخت. آثار او عبارت اند از آنِوریسم ها و درمان آن ها(۱۸۵۶)، قوم شناسی فرانسه(۱۸۵۹)، اصول کلی تحقیقات انسان شناسی(۱۸۶۵)، نکاتی درمورد جمجمه شناسی و اندازه های جمجمه(۱۸۷۵)، و یادداشت هایی دربارۀ انسان شناسی(۱۸۷۱ـ۱۸۸۳). در ۱۸۶۸، نشان لژیون دو نورگرفت.

پیشنهاد کاربران

بپرس