برونِئی (Brunei)
مسجد بین المللی نورالایمان
موقعیت. کشور سلطان نشین برونئی در ساحل شمال غربی جزیرۀ بورنئو واقع در آسیای جنوب شرقی و بین کشور مالزی (ایالت سراواک) و دریای چین جنوبی قرار دارد. مساحت این کشور ۵,۷۶۵ کیلومتر مربع و پایتخت آن بندر سری بگاوان است.سیمای طبیعی. این کشور از دو بخش ساحلی نزدیک به هم تشکیل شده، و به وسیلۀ دالان باریکی از خاک کشور مالزی که درّۀ رودخانۀ لیمبانگ از میان آن می گذرد از هم جدا شده اند. هر دو بخش از تپه ماهورهایی تشکیل شده اند که به یک جلگۀ ساحلی غالباً باتلاقی منتهی می شوند. سرزمین شرقی که کوچک تر است ناهمواری بیشتری دارد و رو به شرق بر ارتفاع آن افزوده می شود و کوه بوکیت پاگون با ارتفاع ۱,۸۵۰ متر، بلندترین نقطۀ آن به شمار می آید.
اقتصاد. نفت و گاز طبیعی، عمده ترین منبع درآمد کشور برونئی است؛ آن چنان که تولید ناخالص ملی این کشور را به بیشترین رقم در میان کشورهای آسیای جنوب شرقی بالا برده است و کشت برنج، فلفل و ادویه، کاساوا و نیز چوب های صنعتی منبع عایدی دیگر این کشور به شمار می آیند. راه های کشور برونئی عمدتاً به شبکه هایی که در جلگۀ ساحلی متمرکزند و نیز به رودخانه هایی منحصر شده است که از جنوب به شمال جریان دارند. تولید لاستیک، ارّه های چوب بری، قایق سازی، نساجی، برنج کاری، و نقره کاری ازجمله فعالیت های صنعتی آن محسوب می شوند.
حکومت و سیاست. نظام حاکم بر کشور برونئی سلطنتی مطلقه است و سلطان حاجی حسن البولکیاه معزّالدین والدوله از ۱۹۶۷، زمام امور این کشور را در دست دارد و شاهزاده المهتدی بالمه که فارغ التحصیل دانشگاه آکسفورد انگلستان است سمت ولیعهدی کشور مزبور را برعهده دارد. به موجب تغییراتی که در ۱۹۸۴ در قانون اساسی این کشور به عمل آمد، یک شورای مشورتی ۲۱نفرۀ انتصابی، سلطان را در امور قانون گذاری یاری می دهد. آموزش و مراقبت های پزشکیِ عالی و رایگان، حتی در دورافتاده ترین نواحی، از ویژگی های این کشور ثروتمند است.
مردم و تاریخ. جمعیت کشور برونئی حدود۳۹۹,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به۶۹.۲ نفر در کیلومتر مربع می رسد. روند افزایش جمعیت این کشور۲.۵ درصد است و ۶۴ درصد از جمعیت آن ماله ای اند و مذهب رسمی آنان اسلام و زبان رسمی شان ماله ای است. کشور برونئی از قرن ۱۵م به صورت سلطان نشینی مستقل اداره می شد و یادگاری از یک امپراتوری مقتدر اسلامی بود. قدرت سلطان نشین مزبور در قرن ۱۶ رو به کاهش نهاد و پرتغالی ها، اسپانیایی ها، و هلندی ها برای تصرف آن به رقابت پرداختند. انگلیسی ها در آغاز قرن ۱۹ در صحنۀ سیاست این سرزمین حضور یافتند و در ۱۸۸۸ آن را تحت الحمایۀ خویش قرار دادند. کشف منابع عظیم نفت در دهۀ ۱۹۲۰ به این سرزمین اهمیت خاصی بخشید و بر شیوۀ زندگی مردم آن اثر گذاشت. در جنگ جهانی دوم (۱۹۴۱) به تصرف ارتش ژاپن درآمد و در پایان جنگ (۱۹۴۵) ارتش استرالیا آن را آزاد کرد. این سرزمین در ۱۹۵۹ به خودمختاری داخلی نایل شد ولی روابط خارجی آن تحت نظارت انگلستان باقی ماند. برونئی در ژانویۀ ۱۹۸۴ به استقلال کامل رسید و در همان سال به عضویت سازمان ملل متحد پذیرفته شد.
مسجد بین المللی نورالایمان
موقعیت. کشور سلطان نشین برونئی در ساحل شمال غربی جزیرۀ بورنئو واقع در آسیای جنوب شرقی و بین کشور مالزی (ایالت سراواک) و دریای چین جنوبی قرار دارد. مساحت این کشور ۵,۷۶۵ کیلومتر مربع و پایتخت آن بندر سری بگاوان است.سیمای طبیعی. این کشور از دو بخش ساحلی نزدیک به هم تشکیل شده، و به وسیلۀ دالان باریکی از خاک کشور مالزی که درّۀ رودخانۀ لیمبانگ از میان آن می گذرد از هم جدا شده اند. هر دو بخش از تپه ماهورهایی تشکیل شده اند که به یک جلگۀ ساحلی غالباً باتلاقی منتهی می شوند. سرزمین شرقی که کوچک تر است ناهمواری بیشتری دارد و رو به شرق بر ارتفاع آن افزوده می شود و کوه بوکیت پاگون با ارتفاع ۱,۸۵۰ متر، بلندترین نقطۀ آن به شمار می آید.
اقتصاد. نفت و گاز طبیعی، عمده ترین منبع درآمد کشور برونئی است؛ آن چنان که تولید ناخالص ملی این کشور را به بیشترین رقم در میان کشورهای آسیای جنوب شرقی بالا برده است و کشت برنج، فلفل و ادویه، کاساوا و نیز چوب های صنعتی منبع عایدی دیگر این کشور به شمار می آیند. راه های کشور برونئی عمدتاً به شبکه هایی که در جلگۀ ساحلی متمرکزند و نیز به رودخانه هایی منحصر شده است که از جنوب به شمال جریان دارند. تولید لاستیک، ارّه های چوب بری، قایق سازی، نساجی، برنج کاری، و نقره کاری ازجمله فعالیت های صنعتی آن محسوب می شوند.
حکومت و سیاست. نظام حاکم بر کشور برونئی سلطنتی مطلقه است و سلطان حاجی حسن البولکیاه معزّالدین والدوله از ۱۹۶۷، زمام امور این کشور را در دست دارد و شاهزاده المهتدی بالمه که فارغ التحصیل دانشگاه آکسفورد انگلستان است سمت ولیعهدی کشور مزبور را برعهده دارد. به موجب تغییراتی که در ۱۹۸۴ در قانون اساسی این کشور به عمل آمد، یک شورای مشورتی ۲۱نفرۀ انتصابی، سلطان را در امور قانون گذاری یاری می دهد. آموزش و مراقبت های پزشکیِ عالی و رایگان، حتی در دورافتاده ترین نواحی، از ویژگی های این کشور ثروتمند است.
مردم و تاریخ. جمعیت کشور برونئی حدود۳۹۹,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به۶۹.۲ نفر در کیلومتر مربع می رسد. روند افزایش جمعیت این کشور۲.۵ درصد است و ۶۴ درصد از جمعیت آن ماله ای اند و مذهب رسمی آنان اسلام و زبان رسمی شان ماله ای است. کشور برونئی از قرن ۱۵م به صورت سلطان نشینی مستقل اداره می شد و یادگاری از یک امپراتوری مقتدر اسلامی بود. قدرت سلطان نشین مزبور در قرن ۱۶ رو به کاهش نهاد و پرتغالی ها، اسپانیایی ها، و هلندی ها برای تصرف آن به رقابت پرداختند. انگلیسی ها در آغاز قرن ۱۹ در صحنۀ سیاست این سرزمین حضور یافتند و در ۱۸۸۸ آن را تحت الحمایۀ خویش قرار دادند. کشف منابع عظیم نفت در دهۀ ۱۹۲۰ به این سرزمین اهمیت خاصی بخشید و بر شیوۀ زندگی مردم آن اثر گذاشت. در جنگ جهانی دوم (۱۹۴۱) به تصرف ارتش ژاپن درآمد و در پایان جنگ (۱۹۴۵) ارتش استرالیا آن را آزاد کرد. این سرزمین در ۱۹۵۹ به خودمختاری داخلی نایل شد ولی روابط خارجی آن تحت نظارت انگلستان باقی ماند. برونئی در ژانویۀ ۱۹۸۴ به استقلال کامل رسید و در همان سال به عضویت سازمان ملل متحد پذیرفته شد.
wikijoo: برونیی