بِرونی، لئوناردو (۱۳۶۹ـ۱۴۴۴م)(Bruni, Leonardo)
(مشهور به لئوناردو آرتینو) پژوهشگر و انسان گرای ایتالیایی دورۀ رنسانس. در آرتسو متولد شد و بعدها در فلورانس اقامت گزید. در آن جا فلسفه و حقوق خواند و به مطالعۀ آثار یونان و روم باستان، که به تازگی کشف شده بود، روی آورد. در ۱۴۰۵م، منشی پاپ اینوکنتیوس هفتم شد و پس از درگذشت پاپ، به خدمت جانشینان او درآمد. از ۱۴۲۷م تا هنگام مرگ در مقام وزارت در جمهوری فلورانس خدمت کرد. برونی و یاران انسان گرای او حکومت جمهوری ای را که در منابع مختلف کلاسیک توصیف شده است، می ستودند و جمهوری رم را الگوی خود انتخاب کرده بودند. برونی با نثر لاتینی فاخری، تاریخ فلورانس (۱۶۱۰) را نگاشت و با ترجمۀ آثار کسانی مانند پلوتارک، دمو، ارسطو و افلاطون، به ترویج فلسفه و ادبیات یونان باستان یاری رساند. از آثار او به زبان ایتالیایی می توان زندگی نامه های دانته، پترارک و بوکاتچو را نام برد. آرامگاه او در کلیسای سانتا کروچۀ فلورانس به همت برناردو روسلّینو ساخته شد.
(مشهور به لئوناردو آرتینو) پژوهشگر و انسان گرای ایتالیایی دورۀ رنسانس. در آرتسو متولد شد و بعدها در فلورانس اقامت گزید. در آن جا فلسفه و حقوق خواند و به مطالعۀ آثار یونان و روم باستان، که به تازگی کشف شده بود، روی آورد. در ۱۴۰۵م، منشی پاپ اینوکنتیوس هفتم شد و پس از درگذشت پاپ، به خدمت جانشینان او درآمد. از ۱۴۲۷م تا هنگام مرگ در مقام وزارت در جمهوری فلورانس خدمت کرد. برونی و یاران انسان گرای او حکومت جمهوری ای را که در منابع مختلف کلاسیک توصیف شده است، می ستودند و جمهوری رم را الگوی خود انتخاب کرده بودند. برونی با نثر لاتینی فاخری، تاریخ فلورانس (۱۶۱۰) را نگاشت و با ترجمۀ آثار کسانی مانند پلوتارک، دمو، ارسطو و افلاطون، به ترویج فلسفه و ادبیات یونان باستان یاری رساند. از آثار او به زبان ایتالیایی می توان زندگی نامه های دانته، پترارک و بوکاتچو را نام برد. آرامگاه او در کلیسای سانتا کروچۀ فلورانس به همت برناردو روسلّینو ساخته شد.
wikijoo: برونی،_لیوناردو_(۱۳۶۹ـ۱۴۴۴م)