برونستد یوهانس نیکلاس

دانشنامه آزاد فارسی

بِرونسْتِد، یوهانس نیکلاس (۱۸۷۹ـ۱۹۴۷)(Bronsted, Johannes Nicolaus)
بِرونسْتِد، یوهانس نیکلاس
شیمی فیزیک دان دانمارکی. تحقیقاتش در زمینۀ شیمی محلولها، به ویژه الکترولیتها، به طرح نظریۀ جدیدی دربارۀ اسیدها و بازها منجر شد: نظریۀ پروتون دهندهها و پروتون گیرنده ها که در ۱۹۲۳ منتشر شد. در وارده، واقع در ژوتلند زاده شد. در کوپنهاگ درس خواند و در ۱۹۰۸، در آن جا استاد شیمی فیزیک و شیمی معدنی شد. در ۱۹۴۷، به نمایندگی پارلمان دانمارک انتخاب شد. در ۱۹۱۴، نظریۀ طیف فروسرخ (مادون قرمز) مولکول های چنداتمی را با معرفی آن چیزی پایه گذاری کرد که میدان نیروی ظرفیت نامیده می شود. همچنین، نظریۀ کوانتومی نوپای ظرفیت گرمایی ویژه را دربارۀ گازها به کار برد و مقالاتی دربارۀ عوامل تعیین کننده pH و باروری خاک منتشر کرد. در ۱۹۲۳، نظریۀ جدیدی درباره درجۀ اسیدی (خاصیت اسیدی) منتشر کرد که امتیاز بارزی نسبت به نظریۀ پیشنهادی ۱۸۸۷ سوانته آرنیوس، شیمی دان سوئدی، داشت. برونستد اسید را به صورت دهندۀ پروتون و باز را به صورت گیرندۀ پروتون تعریف کرد. این تعریف هم برای آب و هم برای همۀ حلال ها به کار می رفت. این نظریه رفتار متفاوت اسیدهای خالص و محلول اسیدی را هم تبیین می کرد. در نظام برونستد هر اسید به باز مزدوج، و هر باز به اسید مزدوج آن مربوط می شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس