بروند

لغت نامه دهخدا

بروند. [ ب َرْ وَ ] ( اِ ) طوق. حابول نخل. و هو الکر الذی یصعد به الی النخلة. ( یادداشت دهخدا ).

بروند. [ ب َرْ وَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان گوران شهرستان شاه آباد. سکنه آن 200 تن است. آب آن از زه آب دره سگر و محصول آن غلات ، حبوب ، لبنیات ، صیفی ، توتون و میوه است. این ده در دو محل بفاصله یک کیلومتر واقع و مشهور به علیا و سفلی است. ( از فرهنگجغرافیایی ایران ج 5 ).

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان گوران شهرستان شاه آباد .

پیشنهاد کاربران

بپرس