تفاوت درونگرا و برونگرا
فرد درونگرا توجش بیشتر به خودش ، دنیای درونی و افکار و احساسات خودش است.
بنابرین این افراد بیشتر از برون گراها به افکار و احساسات خود توجه و آن ها را تحلیل میکنند، به همین دلیل در بیشتر مواقع دارای هوش درون فردی بالا تری نسبت به برون گراها هستند.
... [مشاهده متن کامل]
همچنین این افراد از درون و با تنهایی شارژ میشوند و این انرژی را در حین انجام فعالیت هایی که نیازمند توجه به دنیای بیرونی است ( به عنوان مثال ارتباط با مردم ) صرف میکنند. پس آن ها هم نیاز دارند در ارتباط با مردم یا هر گونه فعالیت نیازمند تمرکز به دنیای بیرونی باشند تا انرژی که قبلا در تنهایی به دست آورده را در ارتباط با دنیای بیرون مصرف کنند. اما پس از مدتی قرار گیری در این شرایط انرژی آن ها رو به کاهش میابد و نیاز دارند دوباره تنها شوند.
پس درونگرایی به معنا عزلت گزینی، افسردگی، فرار از اجتماع و خجالتی بودن نیست.
افراد برونگرا انرژی خود را از دنیای بیرون ( به عنوان مثال ارتباط با مردم یا هر فعالیت دیگر که نیازمند توجه به دنیای بیرون است نسبت به دنیای درونی مثل افکار و احساسات خود ) کسب میکنند و این انرژی درونی را در تنهایی مصرف میکنند. پس آن ها هم گاهی نیاز به تنهایی دارند تا انرژی خود را تخلیه کنند.
این افراد معمولا نسبت به درون گراها هوش میان فردی بالاتری دارند. و از آنجایی که بیشتر دوست دارند در اجتماع قرار بگیرند پس مهارت های ارتباطی آن ها راحت تر رشد میکند.
ولی معمولا چون کم تر خودشان و رفتار، احساسات و افکارشان را تحلیل میکنند خودشناسی پایین تری دارند نسبت به درون گراها. اما با تمرین می توانند این مهارت را در خود تقویت کنند.
از آنجایی که درون گراها نسبت به برون گراها بیشتر دوست دارند تنها باشند پس کم تر در اجتماع قرار میگیرند و در نتیجه مهارت های ارتباطی آن ها ممکن است کم تر رشد کند و تبدیل به فرد خجالتی شوند. ولی با مدیریت خود می توانند از ایجاد چنین مسئله ای جلوگیری کنند.
فرد درونگرا توجش بیشتر به خودش ، دنیای درونی و افکار و احساسات خودش است.
بنابرین این افراد بیشتر از برون گراها به افکار و احساسات خود توجه و آن ها را تحلیل میکنند، به همین دلیل در بیشتر مواقع دارای هوش درون فردی بالا تری نسبت به برون گراها هستند.
... [مشاهده متن کامل]
همچنین این افراد از درون و با تنهایی شارژ میشوند و این انرژی را در حین انجام فعالیت هایی که نیازمند توجه به دنیای بیرونی است ( به عنوان مثال ارتباط با مردم ) صرف میکنند. پس آن ها هم نیاز دارند در ارتباط با مردم یا هر گونه فعالیت نیازمند تمرکز به دنیای بیرونی باشند تا انرژی که قبلا در تنهایی به دست آورده را در ارتباط با دنیای بیرون مصرف کنند. اما پس از مدتی قرار گیری در این شرایط انرژی آن ها رو به کاهش میابد و نیاز دارند دوباره تنها شوند.
پس درونگرایی به معنا عزلت گزینی، افسردگی، فرار از اجتماع و خجالتی بودن نیست.
افراد برونگرا انرژی خود را از دنیای بیرون ( به عنوان مثال ارتباط با مردم یا هر فعالیت دیگر که نیازمند توجه به دنیای بیرون است نسبت به دنیای درونی مثل افکار و احساسات خود ) کسب میکنند و این انرژی درونی را در تنهایی مصرف میکنند. پس آن ها هم گاهی نیاز به تنهایی دارند تا انرژی خود را تخلیه کنند.
این افراد معمولا نسبت به درون گراها هوش میان فردی بالاتری دارند. و از آنجایی که بیشتر دوست دارند در اجتماع قرار بگیرند پس مهارت های ارتباطی آن ها راحت تر رشد میکند.
ولی معمولا چون کم تر خودشان و رفتار، احساسات و افکارشان را تحلیل میکنند خودشناسی پایین تری دارند نسبت به درون گراها. اما با تمرین می توانند این مهارت را در خود تقویت کنند.
از آنجایی که درون گراها نسبت به برون گراها بیشتر دوست دارند تنها باشند پس کم تر در اجتماع قرار میگیرند و در نتیجه مهارت های ارتباطی آن ها ممکن است کم تر رشد کند و تبدیل به فرد خجالتی شوند. ولی با مدیریت خود می توانند از ایجاد چنین مسئله ای جلوگیری کنند.
برونگرا افرادی اجتماعی و شاد هستند. _
برون گرایی: به عنوان نوع نگرشی که برحسب شدت علاقه بر روی جسم خارجی تعریف می شود ( جهان خارج )
برون گرایی: به عنوان نوع نگرشی که برحسب شدت علاقه بر روی جسم خارجی تعریف می شود ( جهان خارج )