برومور زیلیل

دانشنامه آزاد فارسی

برومورِ زیلیل (xylyl bromide)
برومورِ زیلیل
سلاحی شیمیایی در جنگ جهانی اول. ازجمله گازهای اشک آور، که نخستین بار آلمانی ها با نام «تی ـ اشتوف» در ۳۱ ژانویۀ ۱۹۱۵ در بولیموف به کار بردند. گازی بسیار مؤثر و تقریباً غیرکُشنده بود، امّا مشخص شد که باعث خوردگی و پوسیده شدن ظروف نگهدارندۀ خود می شود و در دماهای پایین نیز خیلی مؤثر و کارآمد نیست. زغال به کار رفته در صافیِ ماسک ضدگاز خیلی سریع این گاز را جذب می کرد؛ از این رو، تا ۱۹۱۷ جای خود را به مواد شیمیایی نیرومندتر داد. آلمانی ها حدود ۵۰۰ تُن از این گاز را در گلوله های توپ استفاده کردند؛ اگرچه این نوع گلوله ها باعث بروز هیچ گونه تلفات جدّی و سنگینی نشد، امکانات تاکتیکی گلوله های حاوی موادّ شیمیایی را نشان داد و راه را برای به کارگیری سلاح های شیمیاییِ مؤثرتر هموار کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس