برومازپام ( به انگلیسی: Bromazepam ) ، که با بسیاری از نام های تجاری فروخته می شود، یک بنزودیازپین است. این ماده عمدتاً یک عامل ضد اضطراب با عوارض جانبی مشابه دیازپام ( والیوم ) است. علاوه بر این که برای درمان اضطراب یا اختلال ترس استفاده می شود، ممکن است از آن به عنوان پیش درمان قبل از جراحی های جزئی استفاده شود. برومازپام به طور معمول در دوزهای ۳ و ۶ میلی گرم به صورت قرص وجود دارد. [ ۲]
این دارو در سال ۱۹۶۱ توسط هوفمان - لا روش ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۷۴ برای استفاده پزشکی تأیید شد.
برومازپام از نظر عوارض جانبی مشابه سایر بنزودیازپین ها است. شایع ترین عوارض جانبی گزارش شده عبارتند از: خواب آلودگی، تسکین، آتاکسی، اختلال حافظه و سرگیجه است. [ ۳] اختلال در عملکردهای حافظه با برومازپام رایج است و شامل کاهش حافظه کاری و کاهش توانایی پردازش اطلاعات محیطی است. [ ۴] [ ۵] [ ۶] آزمایشی در سال ۱۹۷۵ بر روی دانشجویان مرد سالم که اثرات چهار داروی مختلف بر ظرفیت یادگیری را بررسی می کرد، نشان داد که مصرف برومازپام به تنهایی با دوز ۶ میلی گرم ۳ بار در روز به مدت ۲ هفته به طور قابل توجهی ظرفیت یادگیری را مختل می کند. در ترکیب با الکل، اختلال در ظرفیت یادگیری حتی بیشتر می شود. [ ۷] مطالعات مختلف اختلال در حافظه، [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] پردازش اطلاعات بصری و حسی و اختلال در عملکرد روان حرکتی را گزارش می کنند، [ ۱۱] [ ۱۲] که می تواند مهارت های رانندگی را مختل کند، [ ۱۳] و باعث خواب آلودگی و کاهش لیبیدو شود. [ ۱۴] [ ۱۵] با این حال، بی ثباتی پس از مصرف برومازپام نسبت به سایر بنزودیازپین ها مانند لورازپام کمتر مشخص است. [ ۱۶]
در مواردی، بنزودیازپین ها می توانند تغییرات شدیدی را در حافظه ایجاد کنند، مانند فراموشی پیشرونده و اتوماسیون فراموشی، که ممکن است پیامدهای پزشکی و حقوقی داشته باشد. چنین واکنش هایی معمولاً فقط در انتهای دوزهای بالاتر رخ می دهند. [ ۱۷]
به ندرت، دیستونی می تواند ایجاد شود. [ ۱۸]
حدود ۳۰ درصد از اشخاصی که به صورت طولانی مدت تحت درمان این دارو قرار می گیرند، نوعی وابستگی به آن ایجاد می کنند، یعنی این بیماران نمی توانند دارو را بدون تجربه علائم فیزیکی و/یا روانی بنزودیازپین ترک کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین دارو در سال ۱۹۶۱ توسط هوفمان - لا روش ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۷۴ برای استفاده پزشکی تأیید شد.
برومازپام از نظر عوارض جانبی مشابه سایر بنزودیازپین ها است. شایع ترین عوارض جانبی گزارش شده عبارتند از: خواب آلودگی، تسکین، آتاکسی، اختلال حافظه و سرگیجه است. [ ۳] اختلال در عملکردهای حافظه با برومازپام رایج است و شامل کاهش حافظه کاری و کاهش توانایی پردازش اطلاعات محیطی است. [ ۴] [ ۵] [ ۶] آزمایشی در سال ۱۹۷۵ بر روی دانشجویان مرد سالم که اثرات چهار داروی مختلف بر ظرفیت یادگیری را بررسی می کرد، نشان داد که مصرف برومازپام به تنهایی با دوز ۶ میلی گرم ۳ بار در روز به مدت ۲ هفته به طور قابل توجهی ظرفیت یادگیری را مختل می کند. در ترکیب با الکل، اختلال در ظرفیت یادگیری حتی بیشتر می شود. [ ۷] مطالعات مختلف اختلال در حافظه، [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] پردازش اطلاعات بصری و حسی و اختلال در عملکرد روان حرکتی را گزارش می کنند، [ ۱۱] [ ۱۲] که می تواند مهارت های رانندگی را مختل کند، [ ۱۳] و باعث خواب آلودگی و کاهش لیبیدو شود. [ ۱۴] [ ۱۵] با این حال، بی ثباتی پس از مصرف برومازپام نسبت به سایر بنزودیازپین ها مانند لورازپام کمتر مشخص است. [ ۱۶]
در مواردی، بنزودیازپین ها می توانند تغییرات شدیدی را در حافظه ایجاد کنند، مانند فراموشی پیشرونده و اتوماسیون فراموشی، که ممکن است پیامدهای پزشکی و حقوقی داشته باشد. چنین واکنش هایی معمولاً فقط در انتهای دوزهای بالاتر رخ می دهند. [ ۱۷]
به ندرت، دیستونی می تواند ایجاد شود. [ ۱۸]
حدود ۳۰ درصد از اشخاصی که به صورت طولانی مدت تحت درمان این دارو قرار می گیرند، نوعی وابستگی به آن ایجاد می کنند، یعنی این بیماران نمی توانند دارو را بدون تجربه علائم فیزیکی و/یا روانی بنزودیازپین ترک کنند.
wiki: برومازپام