بروستر دیوید

دانشنامه آزاد فارسی

بِرِوسْتِر، دِیْوید (۱۷۸۱ـ۱۸۶۸)(Brewster, David)
بِرِوسْتِر، دِیْوید
فیزیک دان اسکاتلندی. در زمینۀ پراشو قطبشنور کشف هایی کرد. در ۱۸۱۶، لولۀ شهرفرنگ را اختراع کرد. در ۱۸۳۱، به لقب شوالیهدست یافت. در جدبورگ زاده شد. با این که هرگز درجۀ دانشگاهی اش را دریافت نکرد، در ۱۸۵۹، عملاً به ریاست دانشگاه ادینبورگمنصوب شد. در ۱۸۱۳، با بررسی قطبش نوری که از تیغه های شیشه ای متوالی عبور می کرد، ثابت کرد که تانژانت زاویۀ قطبش نور گذرنده از هر محیطی را ضریب شکستآن تعیین می کند. سپس، به جست وجوی توصیف قطبش نور براثر بازتاب پرداخت و در ۱۸۱۵، دریافت که قطبش نور بازتابیده هنگامی به حداکثر می رسد که پرتوهای شکسته و بازتابیده بر هم عمود باشند. این مفهوم را قانون بروسترمی نامند: هنگامی که قطبش به حداکثر می رسد، تانژانت زاویۀ قطبش از نظر عددی، با ضریب شکست محیط بازتابنده برابر می شود. بروستر سپس در زمینۀ قطبش نور بازتابیده از فلزات به تحقیق پرداخت و شاخۀ جدید کانی شناسی اپتیکیرا بنیان گذاشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس