بروخ ماکس

دانشنامه آزاد فارسی

بروخ، ماکس (۱۸۳۸ـ۱۹۲۰)(Bruch, Max)
بروخ، ماکس
آهنگ ساز آلمانی . در ۱۸۹۱، استاد آکادمی برلین شد. سه اپرا ساخت ، که یکی از آن ها هِرمیونه (۱۸۷۲) است . از میان معروف ترین آثار اوست: کُل نیدرِی (۱۸۸۱) برای ویولن سل و ارکستر، کنسرتوهای ویولن ، و قطعه های کُرال بسیار. بروخ موسیقی را در کودکی از مادرش فراگرفت که خواننده بود . بعدها با کمک هزینۀ تحصیلی زیر نظر فردیناند هیلر (۱۸۱۱ـ۱۸۸۵)، کارل راینِکه ، و فردیناند بروینونگ تحصیل کرد. برای به دست آوردن تجربۀ بیشتر به لایپزیگ، مونیخ ، و سایر مراکز موسیقی سفر کرد و در ۱۸۶۳، با کسب اجازه از امانوئِل فون گایبِل، شاعر، برای استفاده از لیبرِتّویی که در اصل برای مندلسون نوشته بود، اپرای خود لورلای (پریِ رودخانه ) را در مانهایم به روی صحنه برد. پس از دو شغل قراردادی در کوبلنتس و زوندِرس هاوزِن ، ابتدا در برلین و بعد در بُن اقامت کرد، و تمام وقت خود را به آهنگ سازی اختصاص داد. از ۱۸۸۰ تا ۱۸۸۳ رهبر ارکستر انجمن فیلارمونیک لیورپول بود، و در ۱۸۸۱ با کلارا توچِک، خواننده، ازدواج کرد. از ۱۸۸۳ تا ۱۸۹۰ در برِسلاوبه رهبری ارکستر پرداخت و در ۱۸۹۱ استاد آهنگ سازی مدرسۀ عالی موسیقی (هوخ شوله) در برلین شد، و پس از بازنشستگی در ۱۹۱۰ به فریدِناو رفت . تا دوران اخیر، فقط کنسرتوی ویولن سل ماژور پرطرفدار بروخ باعث شد که او از زیر سایه شهرت برامس رهایی یابد؛ احیای آثاری همچون اوراتوریوی اُدوسئوس (اودیسه) (۱۸۷۲) ، اپرای لورلای، و آثار مجلسی ای مانند سِپتت به پدیدآمدن سیمایی متعادل تر از این آهنگ ساز کمک کرده است .

پیشنهاد کاربران

بپرس