بروح

لغت نامه دهخدا

بروح. [ ب َ ] ( ع ص ) شکاری که از دست راست صیاد به جانب دست چپ وی رود. ( منتهی الارب ).

بروح. [ ب ُ ] ( ع مص ) از دست راست صیاد رفتن آهو. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). پدید آمدن صید و جز آن ، چنانکه جانب چپ سوی تو دارد و عرب آنرا شوم دارد. ( از المصادر زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ).

فرهنگ فارسی

از دست راست صیاد رفتن آهو پدید آمدن صید و جز آن .

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ب (۲۶۴۹ بار)
روح (۵۷ بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس