بروتون، جان (۱۹۴۷)(Bruton, John)
سیاستمدار ایرلندی، از ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷ نخست وزیر آن کشور و از ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۱ رهبر حزب فاین گیل (حزب ایرلند متحد). در نوامبر ۱۹۹۴، با فروپاشی دولت ائتلافی آلبرت رینولدز متشکل از فیانا فال (سپاه سرنوشت) و حزب کارگر، بروتون در مقام رهبر ائتلاف تازه ای که باز هم حزب کارگر در آن حضور داشت کرسی خالی نخست وزیری را اشغال کرد. چون وعده داد که، مانند نخست وزیر پیشین، روند صلح انگلستان و ایرلند را پیگیری کند، در ۱۹۹۵ به برگزاری مذاکرات فوری برای قرارداد صلح دائمی پافشاری کرد. بروتون، در مقام وکیل کارآزموده ای در دوبلین، که پیش تر به کار کشاورزی اشتغال داشت، در ۱۹۶۹ به پارلمان ایرلند راه یافت. در وزارت خانه های کشاورزی و آموزش و پرورش وزیر جزء بود و از ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۲ و از ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۷ ادارۀ امور وزارت دارایی را برعهده داشت و در دورۀ نخست وزیری گَرِت فیتز جرالد هم عهده دار وزارت صنایع و بازرگانی بود (۱۹۸۳ـ۱۹۸۶). بودجۀ پیشنهادی وی برای ۱۹۸۲ در دایل (پارلمان جمهوری ایرلند) به تصویب نرسید، و همین امر به سقوط کوتاه مدت حکومت فیتس جرالد انجامید. در ۱۹۹۰، جای اَلن دیوکس را در مقام رهبری حزب ایرلند متحد گرفت. طرح ادعاهایی دربارۀ تمایل بیش از حد وی به پشتیبانی از روش محتاطانۀ حکومت انگلستان در قبال روند صلح به انتقادات شدید جری آدامز، رهبر شین فین، از او انجامید. بروتون پس از آن که نتوانست از هم قطارانش رأی اعتماد بگیرد، در فوریۀ ۲۰۰۱ از مقام خود کناره گرفت.
سیاستمدار ایرلندی، از ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷ نخست وزیر آن کشور و از ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۱ رهبر حزب فاین گیل (حزب ایرلند متحد). در نوامبر ۱۹۹۴، با فروپاشی دولت ائتلافی آلبرت رینولدز متشکل از فیانا فال (سپاه سرنوشت) و حزب کارگر، بروتون در مقام رهبر ائتلاف تازه ای که باز هم حزب کارگر در آن حضور داشت کرسی خالی نخست وزیری را اشغال کرد. چون وعده داد که، مانند نخست وزیر پیشین، روند صلح انگلستان و ایرلند را پیگیری کند، در ۱۹۹۵ به برگزاری مذاکرات فوری برای قرارداد صلح دائمی پافشاری کرد. بروتون، در مقام وکیل کارآزموده ای در دوبلین، که پیش تر به کار کشاورزی اشتغال داشت، در ۱۹۶۹ به پارلمان ایرلند راه یافت. در وزارت خانه های کشاورزی و آموزش و پرورش وزیر جزء بود و از ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۲ و از ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۷ ادارۀ امور وزارت دارایی را برعهده داشت و در دورۀ نخست وزیری گَرِت فیتز جرالد هم عهده دار وزارت صنایع و بازرگانی بود (۱۹۸۳ـ۱۹۸۶). بودجۀ پیشنهادی وی برای ۱۹۸۲ در دایل (پارلمان جمهوری ایرلند) به تصویب نرسید، و همین امر به سقوط کوتاه مدت حکومت فیتس جرالد انجامید. در ۱۹۹۰، جای اَلن دیوکس را در مقام رهبری حزب ایرلند متحد گرفت. طرح ادعاهایی دربارۀ تمایل بیش از حد وی به پشتیبانی از روش محتاطانۀ حکومت انگلستان در قبال روند صلح به انتقادات شدید جری آدامز، رهبر شین فین، از او انجامید. بروتون پس از آن که نتوانست از هم قطارانش رأی اعتماد بگیرد، در فوریۀ ۲۰۰۱ از مقام خود کناره گرفت.
wikijoo: بروتون،_جان_(۱۹۴۷)