بروتوس، مارکوس یونیوس (۸۵ـ۴۲پ م)(Brutus, Marcus Junius)
بروتوس، مارکوس یونیوس
سناتور و سردار رومی. به همراه کاسیوس توطئۀ قتل یولیوس سِزار را عملی کرد تا شرف جمهوری را اعاده کند. او و کاسیوس از نیروهای متحد مارکوس آنتونیوس و اوکتاویانوس در فیلیپی در ۴۲پ م شکست خوردند و بروتوس خودکشی کرد. در آغاز جنگ داخلی (۴۹پ م)، به حامیانِ افزایش اختیارات سِنا پیوست؛ اما سِزار پس از نبرد فارسالوس او را بخشید و در ۴۶پ م فرمانداری گُل سیزالپین و در ۴۴پ م منصب پرایتوری را به او اعطا کرد. پس از قتل سِزار، مدتی در رُم ماند و سپس به مَقدونیه، ایالت تحت فرماندهی اش، رفت. به همراه کاسیوس سپاهی برای نبرد با آنتونیوس و اوکتاویانوس تشکیل دادند و نیروهای مقدونی را نیز برای پیوستن به آن تشویق کردند. آنان در فیلیپی با آنتونیوس و اوکتاویانوس روبه رو شدند (۴۲پ م). بروتوس در نبرد اول ضربۀ سهمگینی به سپاه اوکتاویانوس زد، ولی نتوانست از شکست و خودکشی کاسیوس جلوگیری کند. در دومین نبرد نیز شکست خورد و برای جلوگیری از اسارت، خودکشی کرد. بروتوس فرزند مارکوس یونیوس بروتوس و سِروی لیا، خواهر ناتنیِ کاتوی جوان، بود. پس از مرگ پدرش (۷۸پ م)، کوئینتوس سرویلیوس کایپیو، عمویش او را بزرگ کرد و با پورکیا، دختر کاتو، ازدواج کرد. چندین کتاب نوشت که هیچ یک باقی نمانده است. دوست سیسِرونِ خطیب بود که چندین اثر خود را به او هدیه کرد و رسالۀ مشهورش درباب سخنوران نامدار را بروتوس نامید.
بروتوس، مارکوس یونیوس
سناتور و سردار رومی. به همراه کاسیوس توطئۀ قتل یولیوس سِزار را عملی کرد تا شرف جمهوری را اعاده کند. او و کاسیوس از نیروهای متحد مارکوس آنتونیوس و اوکتاویانوس در فیلیپی در ۴۲پ م شکست خوردند و بروتوس خودکشی کرد. در آغاز جنگ داخلی (۴۹پ م)، به حامیانِ افزایش اختیارات سِنا پیوست؛ اما سِزار پس از نبرد فارسالوس او را بخشید و در ۴۶پ م فرمانداری گُل سیزالپین و در ۴۴پ م منصب پرایتوری را به او اعطا کرد. پس از قتل سِزار، مدتی در رُم ماند و سپس به مَقدونیه، ایالت تحت فرماندهی اش، رفت. به همراه کاسیوس سپاهی برای نبرد با آنتونیوس و اوکتاویانوس تشکیل دادند و نیروهای مقدونی را نیز برای پیوستن به آن تشویق کردند. آنان در فیلیپی با آنتونیوس و اوکتاویانوس روبه رو شدند (۴۲پ م). بروتوس در نبرد اول ضربۀ سهمگینی به سپاه اوکتاویانوس زد، ولی نتوانست از شکست و خودکشی کاسیوس جلوگیری کند. در دومین نبرد نیز شکست خورد و برای جلوگیری از اسارت، خودکشی کرد. بروتوس فرزند مارکوس یونیوس بروتوس و سِروی لیا، خواهر ناتنیِ کاتوی جوان، بود. پس از مرگ پدرش (۷۸پ م)، کوئینتوس سرویلیوس کایپیو، عمویش او را بزرگ کرد و با پورکیا، دختر کاتو، ازدواج کرد. چندین کتاب نوشت که هیچ یک باقی نمانده است. دوست سیسِرونِ خطیب بود که چندین اثر خود را به او هدیه کرد و رسالۀ مشهورش درباب سخنوران نامدار را بروتوس نامید.
wikijoo: بروتوس،_مارکوس_یونیوس_(۸۵ـ۴۲پ_م)