بروتوس تروایی

بروتوس تروایی یا بروتوس بریتانیایی ( انگلیسی: Brutus of Troy ) در اساطیر بریتانیایی از نسل قهرمان تروایی آینیاس است که در بریتانیای قرن میانه او را نام بخش و اولین شاه بریتانیای کبیر می دانسته اند. بنا بر این روایت، وقتی که تروآ ( شهر ) گشوده شد، یونانیان دیدند برخلاف خیلی ها که می خواهند خودشان را نجات بدهند، آینیاس پدرش را به دوش گرفته و بچه هایش را به بغل و سعی دارد خانواده اش را نجات دهد. آگاممنون دستور داد به او کاری نداشته باشند، و به این ترتیب آینیاس زنده ماند. آینیاس به همراه باقیماندهٔ اهالی تروآ به ایتالیا رفتند و شهر رم را بنیان گذاشتند. بروتوس، یکی از نوادگان آینیاس، بعدها به جزیرهٔ «بریتانیا» مهاجرت کرد.
نخستین اشاره به بروتوس در آثار قرن نهم میلادی دیده می شود ولی شناخته شده ترین روایت از او داستان کامل او در کتاب تاریخچه پادشاهان بریتانیا نوشته وقایع نگار قرن دوازدهم میلادی جفری مانموث آمده است. بااین حال در متون مطالعات کلاسیک نامی از بروتوس نیست و نمی توان آن را از این نظر معتبر دانست.