بروازه

لغت نامه دهخدا

بروازه. [ ب َرْ زَ / زِ ] ( اِ ) آتشی را گویند که پیش پیش عروس افروزند. ( برهان ) ( آنندراج ). آتشی که پیش عروس افروزند.( شرفنامه منیری ). || خوردنی و طعامی که از عقب سر جمعی که به سیر رفته باشند برند. ( برهان ) ( آنندراج ). خوردنیی که پس از رفتن قومی و یا در غیبت کسی پزند. ( شرفنامه منیری ). رجوع به پروازه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس