برهنگی حالتی است که شخص هیچگونه
لباسی نپوشیده باشد یا به طور خاص
اندام جنسی اش را نپوشانده باشد. برهنگی تحت تأثیر
فرهنگها و
مذاهب گوناگون در میان جوامع انسانی رواج دارد. پوشیدن
لباس یکی از ویژگی های بارز انسانی است که از نیازهای کارکردی انسان مانند حفاظت در برابر اشیاء و سرما پس از دست دادن مو و مهاجرت به مناطق سردتر به وجود آمد. [ ۱]
تاریخچه برهنگی شامل نگرش اجتماعی به برهنگی در فرهنگ های مختلف در طول تاریخ است. زمانی که انسان ها شروع به لباس پوشیدن کردند مشخص نیست، هرچند شواهد باستان شناسی نشان می دهد که لباس پوشیدن احتمالاً در جامعه انسانی حدود ۷۲۰۰۰ سال پیش فراگیر شده باشد. [ ۲] برهنگی ( یا تقریباً کامل برهنه، یا با پوشش قسمت های جزئی از بدن ) به طور سنتی هنجار اجتماعی برای مردان و زنان در برخی از فرهنگ های شکارچی در هوای گرم بوده است و هنوز هم در میان بسیاری از مردم بومی رایج است.
انسان شناسان بر این باورند که پوسته های حیوانی و پوشش گیاهی رفته رفته برای حفاظت از سرما، گرما و باران، به عنوان تن پوش استفاده شده اند، به ویژه در هنگام مهاجرت انسان به مکان هایی با آب و هوای جدید. هرچند پوشش ممکن است ابتدا برای مقاصد دیگری مانند سحر و جادو، زینت، اعتبار شخصیتی و امثال این ها اختراع شده باشد.
عریان شدن در مکان های عمومی مانند ساحل
برهنه گرایی یا خیابان را می گویند.
ممکن است افراد در تنهایی، به طور کامل عریان شوند تا راحت تر باشند به هر دلیلی بعضی به دلیل لذت جنسی و بعضی به دلیل خوابیدن بهتر و…
در برخی از آئین ها مانند جین، مراسمی دارند که فرد باید در آن عریان شرکت کند.
در برخی از
فرهنگ ها برهنگی بخشی از عادات و سنن جامعه است. اکثراً در میان کشورهای
جنوب آفریقا برهنگی پستان زنان مانند مردان،
تابو محسوب نمی شود. عموماً در اسواتینی،
جیمنوفوبیا کمتر دیده می شود.
این حالت در مکان های امنیتی توسط دستگاه و برای یافتن اشیاء پنهان صورت می گیرد.
در برخی مواقع برهنگی اجباری برای ایجاد شرمساری و تحقیر و در حین شکنجه و آزار و اذیت افراد انجام می گیرد. در زندان ها معمولاً قبل هنگام ورود زندانی جدید، زندانی مورد بازرسی بدنی برهنه قرار می گیرید که به نوعی برهنگی اجباری به حساب می آید.
