برهمکار

لغت نامه دهخدا

برهمکار. [ ب َ هََ] ( ص مرکب ) تباه کننده کار. ( آنندراج ) :
عشق بازان را طرف بسیار پیدا میشود
کار اگر عشق است برهمکار پیدا میشود.
میرزا صائب ( از آنندراج ).
صاحب آنندراج در مورد بیت فوق گوید برخی آنرا پُرهمکار دانند که درین صورت به معنی بسیارحریف و هم پیشه باشد.

پیشنهاد کاربران

بپرس