برهان مطلق

[ویکی فقه] برهان مطلق یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای برهان مفید یقین برای همگان است.
برهان از جهتی به برهان مطلق و برهان مقیّد تقسیم می شود. برهان مطلق برهانی است که از اولیات یا فطریات و یا یقینیاتی که از این دو کسب شده اند، تشکیل یافته باشد. نتیجه این گونه برهان از این لحاظ، مطلق است که همچنان که برای خود تالیف کننده و تشکیل دهنده قیاس، یقین به مطلوب حاصل می شود، هر گاه این قیاس را به هر شخص عاقل دیگری عرضه بدارد و او را به مقدمات و ساختار ترکیبی قیاس متوجه کند، برای وی هم یقین به مطلوب حاصل خواهد شد. اعتبار این براهین عمومیت دارد و همه کس از آنها علم به مطلوب حاصل می کنند.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منبع ذیل استفاده شده است: • مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه.
۱. ↑ مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۶۲۲-۶۲۳.
...