برهان بلخی مظفر

بُرهانِ بَلْخی، مُظَفَّر ( ـ بیهار ۸۰۳/۷۸۸ق)
شاعر بلخی. پدرش چندی پس از تولد او، از بلخ به دهلی کوچید. برهان در بیهار دست ارادت به شرف الدین احمد یحیی منیری داد. سپس به دستور شیخ به دهلی بازگشت؛ دو سال در مدرسۀ فیروزیه به تدریس حدیث پرداخت و باز به بیهار بازگشت. کمابیش پنج سال نیز در مکه اقامت گزید. در علوم دینی، به ویژه حدیث، توانا بود. از آثارش: مکتوبات که مجموعۀ ۱۸۱ نامه است؛ رسالۀ مظفّریه در هدایت درویش؛ دیوان شعر که با نام مجموعۀ اشعار مظفر بلخی و با تصحیح سیدحسن به چاپ رسیده است (پتنا، ۱۹۵۸).