برهان الدین بن کبیر برهانپوری

[ویکی فقه] برهانپوری، برهان الدین بن کبیر محمدبن علی صدیقی، مشهور به «راز الهی»، از عارفان قرن یازدهم هجری است.
از وی با نام «برهان الدین بکری شطّاری برهانپوری» نیز یاد شده است. نسب وی از سوی پدر به ابوبکر و از مادر به امام حسین علیه السلام می رسد. او در دهکده ای از سرزمین خاندیس (= خاندیش) (هند) متولد شد. تاریخ ولادتش معلوم نیست؛ متجاوز از هشتاد سال عمر کرد و به گزارش خافی خان، در بیست و دومین سال جلوس اورنگ زیب (عالمگیرشاه) (۱۰۶۸ـ۱۱۱۸)، یعنی ۱۰۸۹، درگذشت.

تحصیلات او
برهان الدین در شهر برهانپور رشد کرد و علوم رسمی اسلامی را در همان جا آموخت. او مرید شیخ عیسی بن قاسم شطّاری بود و همواره به درویشان خانقاه او خدمت می کرد و در علم و معرفت نیز بهره های فراوانی از شیخ گرفت و جانشین او شد.

مریدان او
در منابع، از مریدان وی نامی برده نشده است. اما عاقل خان رازی، گردآورنده ملفوظات برهان الدین خود را از مریدان برهانپوری خوانده است. درباره ارادت و اعتقاد مریدانش به وی، گویند که برخی از آنها «فناء فی الشیخ» شده و در عالم بی خودی سُکْر، شیخ را خدا دانسته اند؛ و چون نصایح شیخ برای اصلاح ایشان مؤثر نیفتاده، شیخ آن ها را نزد قاضی فرستاده تا حکم شرع درباره ایشان جاری شود.

ارادت پادشاهان و امرا
...