بره بره

لغت نامه دهخدا

بره بره. [ ب ُرْ رَ / رِ ب ُرْ رَ/ رِ ] ( ص مرکب ) دارای شیارهای موازی.ناصاف و ناهموار. شکاف دار. ( فرهنگ لغات عامیانه ).
- بره بره شدن ؛ دارای شیارهای موازی گشتن چنانکه در جاده های خاکی ، ابر و شیر و امثال آن. به قطعاتی از هم جدا شدن. ( یادداشت دهخدا ).

فرهنگ فارسی

دارای شیار های موازی نا صاف و نا هموار .

فرهنگ عمید

خراش دار، شیاردار، چیزی که دارای بریدگی ها یا شیارهای ریز باشد.

گویش مازنی

/bere bere/ آب و تاب دادن در بیان موضوعی

پیشنهاد کاربران

بُرّه بُرّه:دارای چین خوردگی های نزدیک به هم. خیزابی وناهموار شدن. نمونه: آبگیر در وزش باد بُرّه بُرّه می شد. ( کلیدر ج ۱۰ص۲۷۱۴ ) محمدجعفر نقوی

بپرس