بِرْنولی، یاکوب (۱۶۵۴ـ۱۷۰۵)(Bernoulli, Jakob)
(یا: برنویی) ریاضی دان سوئیسی، عموی دانیل برنولی.با برادرش، یوهان برنولی، جزو نخستین استفاده کنندگان از حساب دیفرانسیل و انتگرال (حسابان)، و از مرّوجان آن بود و در روشن ساختن نکات مبهم آن کوشید. از حسابان برای بررسی شکل بسیاری از منحنی هایی بهره گرفت که ریاضی دانان در عمل با آن ها مواجه می شوند. دربارۀ احتمال نیز پژوهش کرد. اعداد برنولی نام او را برخود دارند. مقاله هایی که یاکوب برنولی دربارۀ منحنی های متعالی (۱۶۹۶) و هم محیطی (۱۷۰۰ـ۱۷۰۱) نوشت، حاوی نخستین مبانی حساب وردش ها (تغییرات) است. احتمال می دهند که نوشتن این مقاله ها تاحدی حاصل همکاری او با یوهان باشد. دستاورد بزرگ دیگر او رساله اش در زمینۀ احتمال، با عنوان فن حدس زدن (۱۷۱۳)، است و در آن اعداد برنولی (رشته ای از کسرهای خاص) و قضیۀ برنولی را مطرح کرد. یاکوب برنولی در بازل زاده شد. در ۱۶۷۶، طی سفری به انگلستان، با فیزیک دان ایرلندی، رابرت بویل، و دانشمندان برجستۀ دیگر ملاقات کرد و تصمیم گرفت زندگی اش را وقف علم کند. علاقۀ خاصی به بررسی ستاره های دنباله دارپیدا کرد و در ۱۶۸۱، نظریۀ نادرستی برای توضیح آن ها عرضه کرد. از ۱۸۶۲، در دانشگاه بازل به تدریس مکانیک و فلسفۀ طبیعی پرداخت. چند سال بعد، با دستاوردهای لایب نیتسآشنا شد و باب مکاتبه را با او گشود. در ۱۶۸۷، استاد ریاضیات در دانشگاه بازل شد.
(یا: برنویی) ریاضی دان سوئیسی، عموی دانیل برنولی.با برادرش، یوهان برنولی، جزو نخستین استفاده کنندگان از حساب دیفرانسیل و انتگرال (حسابان)، و از مرّوجان آن بود و در روشن ساختن نکات مبهم آن کوشید. از حسابان برای بررسی شکل بسیاری از منحنی هایی بهره گرفت که ریاضی دانان در عمل با آن ها مواجه می شوند. دربارۀ احتمال نیز پژوهش کرد. اعداد برنولی نام او را برخود دارند. مقاله هایی که یاکوب برنولی دربارۀ منحنی های متعالی (۱۶۹۶) و هم محیطی (۱۷۰۰ـ۱۷۰۱) نوشت، حاوی نخستین مبانی حساب وردش ها (تغییرات) است. احتمال می دهند که نوشتن این مقاله ها تاحدی حاصل همکاری او با یوهان باشد. دستاورد بزرگ دیگر او رساله اش در زمینۀ احتمال، با عنوان فن حدس زدن (۱۷۱۳)، است و در آن اعداد برنولی (رشته ای از کسرهای خاص) و قضیۀ برنولی را مطرح کرد. یاکوب برنولی در بازل زاده شد. در ۱۶۷۶، طی سفری به انگلستان، با فیزیک دان ایرلندی، رابرت بویل، و دانشمندان برجستۀ دیگر ملاقات کرد و تصمیم گرفت زندگی اش را وقف علم کند. علاقۀ خاصی به بررسی ستاره های دنباله دارپیدا کرد و در ۱۶۸۱، نظریۀ نادرستی برای توضیح آن ها عرضه کرد. از ۱۸۶۲، در دانشگاه بازل به تدریس مکانیک و فلسفۀ طبیعی پرداخت. چند سال بعد، با دستاوردهای لایب نیتسآشنا شد و باب مکاتبه را با او گشود. در ۱۶۸۷، استاد ریاضیات در دانشگاه بازل شد.
wikijoo: برنولی،_یاکوب_(۱۶۵۴ـ۱۷۰۵)