برنهارت ریمان

گئورگ فردریش برنهارد ریمان ( آلمانی: ( شنیدن ) ) ( ۱۷ سپتامبر ۱۸۲۶ – ۲۰ ژوئیه ۱۸۶۶ ) ریاضی دان آلمانی بود که کارهایش در آنالیز و هندسه دیفرانسیل، پایهٔ ریاضیِ نسبیت عام شد.
در آنالیز حقیقی، او را بیشتر به سبب نخستین فرمول بندی دقیق انتگرال، انتگرال ریمان و کارش روی سری فوریه می شناسند. کارهای او در آنالیز مختلط، شامل سطوح ریمانی و زمینه های جدید در توضیح طبیعی و هندسی آنالیز مختلط است.
مقاله او، ۱۸۵۹ میلادی، درباره تابع شمارنده اعداد اول، که بیان اصلی حدس ریمان است، مقاله پایه نظریه تحلیلی اعداد به شمار می رود. ریمان در کارهای پیشگامانه اش در هندسه دیفرانسیل، پایه های ریاضی نسبیت عام را به دست داد. بسیاری، او را از بزرگ ترین ریاضی دانان همه اعصار می دانند.
پدر گئورگ ریمان، فردریش برنهارت ریمان، یک کشیش بود که در میان سالی با شارلوت ابل ( Charlotte Ebell ) ازدواج کرد. او شش فرزند، دو پسر و چهار دختر، داشت که گئورگ دومین بود. فردریش تا ده سالگی گئورگ، خود به او درس می داد. هم چنین معلمی از مدرسهٔ محلی در آموزش گئورگ به او کمک می کرد.
ریمان، ۱۸۴۰، یک سره وارد سوم دبیرستان ( Lyceum ) در هانوفر شد. تا زمانی که در دبیرستان تحصیل می کرد با مادربزرگش زندگی می کرد تااینکه مادربزرگ ش، ۱۸۴۲، درگذشت، و او به عنوان دانش آموز سال آخر به لونِبورگ ( Lüneburg ) منتقل شد. گویا ریمان، دانش آموز خوب و نه ممتاز، و در موضوعات کلاسیک مانند عبری و الهیات سخت کوش بوده است. او علاقه ویژه ای به ریاضیات نشان داد و سرپرست دبیرستان به او اجازه داد که متون ریاضی را در کتابخانه وی مطالعه کند. آن سرپرست در فرصتی مناسب، کتاب لُژاندر ( Legendre ) دربارهٔ تئوری اعداد را به ریمان قرض داد و او این کتاب ۹۰۰ صفحه ای را در شش روز خواند.
ریمان، بهار ۱۸۴۶ در دانشگاه گوتینگن ( Göttingen ) ثبت نام کرد. پدرش او را به تحصیل الهیات تشویق کرد و بنابراین او وارد دانشکدهٔ الهیات شد. بااین حال، در برخی کلاس های ریاضیات نیز حاضر شد و از پدرش درخواست که آیا می تواند برای خواندن ریاضیات به دانشکدهٔ فلسفه برود. ریمان رابطهٔ نزدیکی با خانواده اش داشت و بی اجازهٔ پدرش تغییر رشته نمی داد. پدرش درخواست او را پذیرفت، و این برای ریمان عالی بود. ریمان، دوره هایی، ریاضیات را از موریتس اشترن ( Moritz Stern ) و گاوس ( Gauss ) فرا گرفت.