برندگی. [ ب ُ رَ / ب ُ رْ رَ دَ / دِ ] ( حامص ) صفت برنده. تیزی. ( یادداشت دهخدا ). عمل برنده. برش. ( فرهنگ فارسی معین ) :
چو شه دید کو سنگ را آس کرد
ز برّندگی نامش الماس کرد.
نظامی.
برندگی
/borrandegi/
مترادف برندگی: برایی، تیزی، برش، قاطعیت، کارآیی
متضاد برندگی: کندی
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
برندگی. [ ب ُ رَ / ب ُ رْ رَ دَ / دِ ] ( حامص ) صفت برنده. تیزی. ( یادداشت دهخدا ). عمل برنده. برش. ( فرهنگ فارسی معین ) :
چو شه دید کو سنگ را آس کرد
ز برّندگی نامش الماس کرد.
فرهنگ فارسی
صفت برنده چگونگی آنکه برد .
مترادف ها
تیزی، هشیاری، برندگی
تیزی، برندگی، قاطعی
پیشنهاد کاربران
حِدَّت
حدت