برنج گر

لغت نامه دهخدا

برنج گر. [ ب ِ رِ گ َ ] ( ص مرکب ) آنکه آلات از فلز برنج سازد. شَبّاه. ( از دهار ).

فرهنگ فارسی

آنکه آت از فلز برنج سازد شباه .

پیشنهاد کاربران

بپرس