بِرْنِت، مَک فارلین (۱۸۹۹ـ۱۹۸۵)(Burnet, Macfarlane)
بِرْنِت، مَک فارلین
پزشک استرالیایی، و صاحب نظر در ایمنی شناسی و بیماری های ویروسی، ازجمله آنفلوآنزا، فلج اطفال، و بیماری وبا. در ۱۹۶۰، با پیتر مداوار، به سبب تحقیق دربارۀ تحمل ایمنی شناختی اکتسابی بافت های پیوندشده، ازجمله پیوند پوست، برندۀ جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد. در ۱۹۶۹، لقب سِر گرفت. در ویکتوریای شرقی زاده شد و در دانشگاه های ملبورن و لندن درس خواند. از ۱۹۲۷، با مؤسسۀ تحقیقات پزشکی والتر و الیزا هال در ملبورن همکاری می کرد و در ۱۹۴۴، مدیر این مرکز شد. اولین بار روش تکثیر باکتریوفاژها را بررسی کرد که ویروس هایی اند که به باکتری ها حمله می کنند. او با استفاده از آن ها روشی برای شناسایی باکتری ها ابداع کرد. در ۱۹۳۲، روش تکثیر و جداسازی ویروس ها در رویان جوجه را تکمیل کرد. در ۱۹۴۹، این نظریه را عرضه کرد که توانایی فرد برای تولید پادتن علیه یک پادگن خاص ذاتی نیست، بلکه این توانایی در طول عمر کسب می شود. در ۱۹۵۱، این نظریه با آزمایش های مداوار تأیید شد. دومین تأثیر مهم برنت بر ایمنی شناسی، عرضۀ فرضیۀ انتخاب دودمانی دربارۀ شکل گیری و ساخته شدن پادتن ها بود (۱۹۵۷). این فرضیه توضیح می دهد که چرا هر پادگن تولید پادتن اختصاصی خود را تحریک می کند.
بِرْنِت، مَک فارلین
پزشک استرالیایی، و صاحب نظر در ایمنی شناسی و بیماری های ویروسی، ازجمله آنفلوآنزا، فلج اطفال، و بیماری وبا. در ۱۹۶۰، با پیتر مداوار، به سبب تحقیق دربارۀ تحمل ایمنی شناختی اکتسابی بافت های پیوندشده، ازجمله پیوند پوست، برندۀ جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد. در ۱۹۶۹، لقب سِر گرفت. در ویکتوریای شرقی زاده شد و در دانشگاه های ملبورن و لندن درس خواند. از ۱۹۲۷، با مؤسسۀ تحقیقات پزشکی والتر و الیزا هال در ملبورن همکاری می کرد و در ۱۹۴۴، مدیر این مرکز شد. اولین بار روش تکثیر باکتریوفاژها را بررسی کرد که ویروس هایی اند که به باکتری ها حمله می کنند. او با استفاده از آن ها روشی برای شناسایی باکتری ها ابداع کرد. در ۱۹۳۲، روش تکثیر و جداسازی ویروس ها در رویان جوجه را تکمیل کرد. در ۱۹۴۹، این نظریه را عرضه کرد که توانایی فرد برای تولید پادتن علیه یک پادگن خاص ذاتی نیست، بلکه این توانایی در طول عمر کسب می شود. در ۱۹۵۱، این نظریه با آزمایش های مداوار تأیید شد. دومین تأثیر مهم برنت بر ایمنی شناسی، عرضۀ فرضیۀ انتخاب دودمانی دربارۀ شکل گیری و ساخته شدن پادتن ها بود (۱۹۵۷). این فرضیه توضیح می دهد که چرا هر پادگن تولید پادتن اختصاصی خود را تحریک می کند.
wikijoo: برنت،_مک_فارلین_(۱۸۹۹ـ۱۹۸۵)