برناهی

لغت نامه دهخدا

برناهی. [ب َ / ب ُ ] ( حامص ) برنایی. جوانی. شباب :
نکوروئی نکوخوئی نکوطبعی نکوخواهی
ترا پرهیز پیران داده یزدان در به برناهی.
فرخی.
تا تو چون چرخ بر زمین گشتی
مملکت بازیافت برناهی.
مسعودسعد.

پیشنهاد کاربران