برنامهٔ کاوشگران ( انگلیسی: Explorers program ) نام برنامهٔ کاوش فضایی ایالات متحدهٔ آمریکا است که هدف آن انجام پروازهای فضایی برای شواهد مطالعاتی در زمینهٔ فیزیک، زمین فیزیک، خورشیدفیزیک و اخترفیزیک از فضا است. از سال ۱۹۵۸ بیش از ۹۰ مأموریت فضایی در این برنامه انجام شده و همچنان فعال است. این برنامه با اکسپلورر ۶ آغاز شده و مدیریت آن توسط ناسا و با همکاری مؤسسات دیگر و تعدادی از همکاران بین المللی انجام می شود.
برنامه کاوشگران نخستین تلاش موفق ایالات متحده آمریکا در زمینه پرتاب ماهواره بود. این برنامه بر پایه طرح پیشنهادی نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا ( پروژه مدارگرد ) در راستای قرار دادن ماهواره در مدار زمین در سال بین المللی ژئوفیزیک آغاز شد، ولی این طرح به نفع طرح پیشنهادی نیروی دریایی ایالات متحده ( پروژه ونگارد ) کنار گذاشته شد. برنامه کاوشگران سپس به دلیل رقابت فضایی با اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی پس از پرتاب ماهواره اسپوتنیک - ۱ توسط آن کشور در ۴ اکتبر ۱۹۵۷ دوباره آغاز شد. اکسپلورر ۱ در ۳۱ ژانویه ۱۹۵۸ به فضا پرتاب شد و علاوه بر این که نخستین ماهواره ایالات متحده بود موفق به اکتشاف کمربند وان آلن نیز گردید.
با انتقال پروژه به ناسا، استفاده از نام برنامه کاوشگران برای مجموعه ای از مأموریت های فضایی نسبتاً کوچک به ویژه ماهواره های دارای اهداف علمی مشخص ادامه یافت. در سال های بعد ناسا مجموعه ای از فضاپیماهای اکسپلورر ( کاوشگر ) را به فضا پرتاب کرد که دارای تجهیزات علمی گسترده ای بودند.
ماهواره های اکسپلورر موفق به انجام اکتشافات مهمی در مغناطیس سپهر زمین و ترسیم میدان گرانشی آن؛ تعیین ویژگی های باد خورشیدی و بارش ریزشهاب واره ها به زمین؛ تعیین ویژگی های پرتوهای فرابنفش، کیهانی و پرتوهای ایکس در منظومه شمسی و فضای فراتر از آن؛ یونوسفر، شراره خورشیدی و فیزیک جوی شدند. این مأموریت ها همچنین چگالی هوا، اخترشناسی رادیویی، ژئودزی و اخترشناسی پرتو گاما را مورد مطالعه و بررسی قرار دادند.
مدیریت برنامه کاوشگران در مرکز پروازهای فضایی گودارد واقع در گرینبلت، مریلند انجام می شود. مأموریت های این برنامه با هزینه متوسط و در ابعاد کوچک تا متوسط شناخته می شود که در مقایسه با پروژه های بزرگ مقیاس، امکان ساخت، آزمایش و پرتاب در کوتاه مدت را دارند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرنامه کاوشگران نخستین تلاش موفق ایالات متحده آمریکا در زمینه پرتاب ماهواره بود. این برنامه بر پایه طرح پیشنهادی نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا ( پروژه مدارگرد ) در راستای قرار دادن ماهواره در مدار زمین در سال بین المللی ژئوفیزیک آغاز شد، ولی این طرح به نفع طرح پیشنهادی نیروی دریایی ایالات متحده ( پروژه ونگارد ) کنار گذاشته شد. برنامه کاوشگران سپس به دلیل رقابت فضایی با اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی پس از پرتاب ماهواره اسپوتنیک - ۱ توسط آن کشور در ۴ اکتبر ۱۹۵۷ دوباره آغاز شد. اکسپلورر ۱ در ۳۱ ژانویه ۱۹۵۸ به فضا پرتاب شد و علاوه بر این که نخستین ماهواره ایالات متحده بود موفق به اکتشاف کمربند وان آلن نیز گردید.
با انتقال پروژه به ناسا، استفاده از نام برنامه کاوشگران برای مجموعه ای از مأموریت های فضایی نسبتاً کوچک به ویژه ماهواره های دارای اهداف علمی مشخص ادامه یافت. در سال های بعد ناسا مجموعه ای از فضاپیماهای اکسپلورر ( کاوشگر ) را به فضا پرتاب کرد که دارای تجهیزات علمی گسترده ای بودند.
ماهواره های اکسپلورر موفق به انجام اکتشافات مهمی در مغناطیس سپهر زمین و ترسیم میدان گرانشی آن؛ تعیین ویژگی های باد خورشیدی و بارش ریزشهاب واره ها به زمین؛ تعیین ویژگی های پرتوهای فرابنفش، کیهانی و پرتوهای ایکس در منظومه شمسی و فضای فراتر از آن؛ یونوسفر، شراره خورشیدی و فیزیک جوی شدند. این مأموریت ها همچنین چگالی هوا، اخترشناسی رادیویی، ژئودزی و اخترشناسی پرتو گاما را مورد مطالعه و بررسی قرار دادند.
مدیریت برنامه کاوشگران در مرکز پروازهای فضایی گودارد واقع در گرینبلت، مریلند انجام می شود. مأموریت های این برنامه با هزینه متوسط و در ابعاد کوچک تا متوسط شناخته می شود که در مقایسه با پروژه های بزرگ مقیاس، امکان ساخت، آزمایش و پرتاب در کوتاه مدت را دارند.
wiki: برنامه کاوشگران