[ویکی فقه] برنامه های تقویت سهمی یا متناوب (Partical or intermittent reinforcement)، یکی از انواع برنامه های تقویت است. در این برنامه ها، تقویت فقط به تعدادی از پاسخ های آزمودنی ارائه می شود.برنامه های تقویت، از اصطلاحات به کار رفته در علم روان شناسی، به برنامه هایی گفته می شود که در جریان شرطی سازی برای پرهیز و گریز از خاموشی، مورد استفاده قرار می گیرند.خاموشی، عبارت است از عدم تقویت پاسخ شرطی که سبب می گردد موجود زنده، دیگر در مقابل محرک شرطی، پاسخ شرطی ندهد. برنامه های تقویت از این مسأله جلوگیری می کنند.
در برنامه های تقویت سهمی یا متناوب (Partical or intermittent reinforcement)، تقویت فقط به تعدادی از پاسخ های آزمودنی ارائه می شود.برنامه های تقویت سهمی، معرف نوعی از برنامه تقویت هستند که اکثر جانداران در طبیعت بر طبق آن رفتار می کنند. علاوه بر این، در این برنامه ها، میزان پاسخ حیوان، سخت تحت تاثیر تغییرات محیطی است. از این رو، این شیوه ها را می توان نوعی فشارسنج طبیعی برای سنجش تاثیرات تشعشع، داروها، خستگی و سایر متغیرها در عملکرد جاندار دانست.در نخستین اکتشافات فضایی، دانشمندان اکثرا با خود موش، کبوتر و سایر حیوان ها را در سفینه فضایی حمل می کردند و آنها را تحت یک برنامه تقویت سهمی قرار می دادند. با مشاهده تغییراتی که ضمن پرواز در پاسخ آن جانوران روی می داد، آنان توانستند تاثیرات شتاب، بی وزنی و جز اینها را بر عملکرد جانور تعیین کنند.
انواع تقویت های سهمی
انواع گوناگون برنامه های تقویت مورد مطالعه قرار گرفته اند، اما اکثر آنها را می توان برحسب دو بعد طبقه بندی کرد:۱: فاصله بین تقویت های متوالی که یا برحسب تعداد پاسخ های تقویت نشده حد فاصل یا برحسب زمان سپری شده تعیین می شود.۲: فاصله بین تقویت های متوالی، یا منظم است یا نامنظم. بنابراین می توان از چهار برنامه اساسی تقویت نام برد.
اتکینسون، ریتا و دیگران، زمینه روان شناسی، ترجمه محمدنقی براهنی و دیگران، تهران، رشد، ۱۳۷۷، جلد ۱، چاپ دوازدهم، ص۳۷۰.
براساس اینکه فاصله بین تقویت های متوالی یا منظم است یا نامنظم، چهار برنامه اساسی تقویت برای این نوع، تعریف شده است:
← برنامه نسبی ثابت
...
در برنامه های تقویت سهمی یا متناوب (Partical or intermittent reinforcement)، تقویت فقط به تعدادی از پاسخ های آزمودنی ارائه می شود.برنامه های تقویت سهمی، معرف نوعی از برنامه تقویت هستند که اکثر جانداران در طبیعت بر طبق آن رفتار می کنند. علاوه بر این، در این برنامه ها، میزان پاسخ حیوان، سخت تحت تاثیر تغییرات محیطی است. از این رو، این شیوه ها را می توان نوعی فشارسنج طبیعی برای سنجش تاثیرات تشعشع، داروها، خستگی و سایر متغیرها در عملکرد جاندار دانست.در نخستین اکتشافات فضایی، دانشمندان اکثرا با خود موش، کبوتر و سایر حیوان ها را در سفینه فضایی حمل می کردند و آنها را تحت یک برنامه تقویت سهمی قرار می دادند. با مشاهده تغییراتی که ضمن پرواز در پاسخ آن جانوران روی می داد، آنان توانستند تاثیرات شتاب، بی وزنی و جز اینها را بر عملکرد جانور تعیین کنند.
انواع تقویت های سهمی
انواع گوناگون برنامه های تقویت مورد مطالعه قرار گرفته اند، اما اکثر آنها را می توان برحسب دو بعد طبقه بندی کرد:۱: فاصله بین تقویت های متوالی که یا برحسب تعداد پاسخ های تقویت نشده حد فاصل یا برحسب زمان سپری شده تعیین می شود.۲: فاصله بین تقویت های متوالی، یا منظم است یا نامنظم. بنابراین می توان از چهار برنامه اساسی تقویت نام برد.
اتکینسون، ریتا و دیگران، زمینه روان شناسی، ترجمه محمدنقی براهنی و دیگران، تهران، رشد، ۱۳۷۷، جلد ۱، چاپ دوازدهم، ص۳۷۰.
براساس اینکه فاصله بین تقویت های متوالی یا منظم است یا نامنظم، چهار برنامه اساسی تقویت برای این نوع، تعریف شده است:
← برنامه نسبی ثابت
...
wikifeqh: برنامه های_تقویت_سهمی