برنامه های فضایی چین ( به انگلیسی: space program of the People's Republic of China ) برنامه هایی است سازمان ملی فضایی چین ( CNSA ) آنها را اداره می کند. ریشه های فناوری این برنامه می تواند از اواخر دههٔ ۱۹۵۰ مشاهده شود؛ زمانی که چین در پاسخ به تهدیدهای آمریکایی ( و بعداً شوروی ) یک برنامهٔ موشکی بالستیک را آغاز کرد. با این حال، نخستین برنامهٔ فضایی با سدنشین چینی چند دهه بعد آغاز شد؛ زمانی که یک برنامهٔ شتابان توسعهٔ فناوری با پرواز موفقیت آمیز یانگ لیویی در سال ۲۰۰۳ با فضاپیمای شنژو ۵ به اوج خود رسید. این موفقیت چین را به سومین کشوری که توانست به طور مستقل انسان را به فضا بفرستد، تبدیل کرد. طرح های این برنامه در حال حاضر شامل تکمیل ایستگاه فضایی دائمی چین در سال ۲۰۲۲ و انجام مأموریت سرنشین دار به ماه است.
مقام های مربوط از بلندپروازی های گام به گام در درازمدت برای بهره برداری از فضای بین کره زمین و ماه برای توسعهٔ صنعتی یاد کرده اند. [ ۱] [ ۲]
در ۶ سپتامبر ۲۰۲۰ مقام های رسمی نخستین فرود یک وسیلهٔ نقلیهٔ فضایی قابل استفاده مجدد چین را در لوپ نور اعلام کردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمقام های مربوط از بلندپروازی های گام به گام در درازمدت برای بهره برداری از فضای بین کره زمین و ماه برای توسعهٔ صنعتی یاد کرده اند. [ ۱] [ ۲]
در ۶ سپتامبر ۲۰۲۰ مقام های رسمی نخستین فرود یک وسیلهٔ نقلیهٔ فضایی قابل استفاده مجدد چین را در لوپ نور اعلام کردند.
wiki: برنامه فضایی چین