برنامه فضایی سالیوت[ ۱] ( به روسی: Космическая Программа Салют ) نخستین برنامهٔ ساخت و به کارگیری ایستگاه های فضایی جهان و برنامهٔ فضایی درازمدتی در شوروی بود که در طی آن از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۸۲ روی هم ۹ ایستگاه فضایی ساخته و به مدار زمین فرستاده شدند. نخستین ایستگاه فضایی جهان در طول برنامه سالیوت در مدار زمین قرار گرفت، و انسان برای نخستین بار اقامت میان مدت در فضا را در طول این برنامه تجربه نمود. در طول یازده سال، فناوری ایستگاه های فضایی پیشرفت چشمگیری داشت، بطوریکه از ساخت ایستگاه های تک بخشی با یک دریچه اتصال و عمر کاری برای میزبانی تنها یک کارگروه فضانوردی، به ساخت ایستگاه چندبخشی با چندین دریچه اتصال و قابلیت میزبانی چندین کارگروه فضانوردی تکامل پیدا کرد. آخرین ایستگاه برنامهٔ سالیوت تا سال ۱۹۹۱ در مدار زمین قرار داشت.
این برنامه فضایی دستاوردهای بسیار زیادی داشت و بسیار موفقیت آمیز بود که نهایتاً با اتمام کار سالیوت ۷ پرونده این پروژه به اتمام رسید.
در ادامه ایستگاه فضایی اسکای لب که از جانب آمریکا بود وارد عرصه مداری زمین شد.
دستاوردها و تجربه های برنامه سالیوت راه را برای ساخت ایستگاه های فضایی بزرگتر و چندبخشی مانند ایستگاه مداری میر و ایستگاه فضایی بین المللی هموار کردند، بطوریکه هر دوی این ایستگاه ها دارای بخش هایی هستند که از سخت افزار ایستگاه های سالیوت مشتق شده اند.
برنامه فضایی سالیوت به کیهان نوردان و دانشمندان شوروی و کشورهای دیگر امکان داد که دربارهٔ مشکلات و تأثیرات اقامت بلندمدت در فضا برای انسان آزمایش و پژوهش کنند. همچنین در طول این برنامه، پژوهش های گوناگون اخترشناسی، پژوهش های مربوط به کشف منابع زمینی و آزمایش های بیولوژیکی در مدار زمین انجام گرفت.
این برنامه فضایی دارای دو زیرمجموعه ایستگاه های غیرنظامی «سالیوت» و ایستگاه های نظامی و سری آلماز بود. برنامه سالیوت بسیاری از رکوردهای سفرهای فضایی را شکست، که از جمله می توان به رکورد طول اقامت انسان در فضا و رکورد طول راهپیمایی فضایی اشاره کرد. نخستین راهپیمایی فضایی توسط یک فضانورد زن در طول برنامه سالیوت انجام پذیرفت. همچنین در طول برنامه سالیوت، برای نخستین بار کارگروه جدید فضانوردان جایگزین کارگروه پیشین خود در یک ایستگاه شدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین برنامه فضایی دستاوردهای بسیار زیادی داشت و بسیار موفقیت آمیز بود که نهایتاً با اتمام کار سالیوت ۷ پرونده این پروژه به اتمام رسید.
در ادامه ایستگاه فضایی اسکای لب که از جانب آمریکا بود وارد عرصه مداری زمین شد.
دستاوردها و تجربه های برنامه سالیوت راه را برای ساخت ایستگاه های فضایی بزرگتر و چندبخشی مانند ایستگاه مداری میر و ایستگاه فضایی بین المللی هموار کردند، بطوریکه هر دوی این ایستگاه ها دارای بخش هایی هستند که از سخت افزار ایستگاه های سالیوت مشتق شده اند.
برنامه فضایی سالیوت به کیهان نوردان و دانشمندان شوروی و کشورهای دیگر امکان داد که دربارهٔ مشکلات و تأثیرات اقامت بلندمدت در فضا برای انسان آزمایش و پژوهش کنند. همچنین در طول این برنامه، پژوهش های گوناگون اخترشناسی، پژوهش های مربوط به کشف منابع زمینی و آزمایش های بیولوژیکی در مدار زمین انجام گرفت.
این برنامه فضایی دارای دو زیرمجموعه ایستگاه های غیرنظامی «سالیوت» و ایستگاه های نظامی و سری آلماز بود. برنامه سالیوت بسیاری از رکوردهای سفرهای فضایی را شکست، که از جمله می توان به رکورد طول اقامت انسان در فضا و رکورد طول راهپیمایی فضایی اشاره کرد. نخستین راهپیمایی فضایی توسط یک فضانورد زن در طول برنامه سالیوت انجام پذیرفت. همچنین در طول برنامه سالیوت، برای نخستین بار کارگروه جدید فضانوردان جایگزین کارگروه پیشین خود در یک ایستگاه شدند.
wiki: برنامه فضایی سالیوت