برناردو دو مونته گودو ( به اسپانیایی: Bernardo de Monteagudo ) ( ۱۷۸۹–۱۸۲۵ ) یک فعال سیاسی و انقلابی بود. او در مبارزات آزادیبخش آمریکای جنوبی، به ویژه در آرژانتین شرکت کرد. وی در سانتیاگو دوتوکومان آرژانتین به دنیا آمد و در لیما ترور شد.
... [مشاهده متن کامل]
او به احتمال زیاد از نژادهای مختلط بود، اجدادش به بردگان آفریقایی نیز می رسید. او در قرون ۱۸ و ۱۹ یک شخصیت کلیدی در میان آفریقایی تبارها بود.
برناردو مونته آگودو در سانتیاگو دوتوکومان به دنیا آمد، پدرش میگل مونته آگودو اسپانیایی و مادرش کاتالینا کاسرس براماجو توکومان بود. برخی از مورخان از این ایده حمایت می کنند که مادرش برده کلیسا بود، و بعداً او با یک سرباز اسپانیایی الاصل ازدواج کرد که یک مغازه خواربار فروشی راه اندازی کرد و با آن هزینه تحصیل پسرش در رشته حقوق را پرداخت کرد. در بزرگسالی، دشمنان سیاسی او در صدد تبعیض علیه او با استفاده از معیارهایی برآمدند که در مستعمرات اسپانیا توسط اساسنامه پاکیزگی خون تعیین شده بود، آنها می گفتند که مادرش از بردگان بومی یا آفریقایی تبار است و لذا او یک دورگه زامبو یا مولاتو است.
او تنها بازمانده از یازده فرزند یک خانواده بود و دوران کودکی خود را در تنگنای نسبی اقتصادی گذراند: در زمان مرگش و پس از آنکه ثروت خود را صرف کمک به پسرش کرده بود، برای پدرش یک فروشگاه مواد غذایی و یک برده باقی مانده بود. او در کوردوبا در رشته حقوق درس خواند.
مونته گودو با کمک و توصیه یکی از دوستان کشیش پدرش وارد دانشگاه چوکیساکا شد. در آنجا در رشته حقوق در سال ۱۸۰۸ فارغ التحصیل شد و به عنوان مدافع فقرا شروع به کار کرد.
در همان سال و با عیان شدن تهاجم فرانسوی ناپلئون بناپارت به اسپانیا، مونته گودو نمایشنامه ای با عنوان گفتگوی بین آتاهوالپا و فرناندو هفتم نوشت. در آن نوشته، او گفتگویی خیالی بین آتاهوالپا، آخرین پادشاه امپراتوری اینکا که توسط مهاجمان اسپانیایی ترور شد، و فرناندو هفتم، که توسط مهاجمان فرانسوی از پادشاهی اسپانیا خلع شد، را بازسازی کرد. در این اثر، مونته گودو، که هنوز به هجده سالگی هم نرسیده بود، قیاس معروف چوکیساکا را فرموله کرد:
آیا باید سرنوشت اسپانیا را در آمریکا دنبال کرد یا مقاومت کرد؟ سرخ پوستان بومی قلمرو شخصی پادشاه اسپانیا هستند؛ پادشاه از حکومت منع می شود؛ پس بومی ها باید خودشان حکومت کنند.
... [مشاهده متن کامل]
او به احتمال زیاد از نژادهای مختلط بود، اجدادش به بردگان آفریقایی نیز می رسید. او در قرون ۱۸ و ۱۹ یک شخصیت کلیدی در میان آفریقایی تبارها بود.
برناردو مونته آگودو در سانتیاگو دوتوکومان به دنیا آمد، پدرش میگل مونته آگودو اسپانیایی و مادرش کاتالینا کاسرس براماجو توکومان بود. برخی از مورخان از این ایده حمایت می کنند که مادرش برده کلیسا بود، و بعداً او با یک سرباز اسپانیایی الاصل ازدواج کرد که یک مغازه خواربار فروشی راه اندازی کرد و با آن هزینه تحصیل پسرش در رشته حقوق را پرداخت کرد. در بزرگسالی، دشمنان سیاسی او در صدد تبعیض علیه او با استفاده از معیارهایی برآمدند که در مستعمرات اسپانیا توسط اساسنامه پاکیزگی خون تعیین شده بود، آنها می گفتند که مادرش از بردگان بومی یا آفریقایی تبار است و لذا او یک دورگه زامبو یا مولاتو است.
او تنها بازمانده از یازده فرزند یک خانواده بود و دوران کودکی خود را در تنگنای نسبی اقتصادی گذراند: در زمان مرگش و پس از آنکه ثروت خود را صرف کمک به پسرش کرده بود، برای پدرش یک فروشگاه مواد غذایی و یک برده باقی مانده بود. او در کوردوبا در رشته حقوق درس خواند.
مونته گودو با کمک و توصیه یکی از دوستان کشیش پدرش وارد دانشگاه چوکیساکا شد. در آنجا در رشته حقوق در سال ۱۸۰۸ فارغ التحصیل شد و به عنوان مدافع فقرا شروع به کار کرد.
در همان سال و با عیان شدن تهاجم فرانسوی ناپلئون بناپارت به اسپانیا، مونته گودو نمایشنامه ای با عنوان گفتگوی بین آتاهوالپا و فرناندو هفتم نوشت. در آن نوشته، او گفتگویی خیالی بین آتاهوالپا، آخرین پادشاه امپراتوری اینکا که توسط مهاجمان اسپانیایی ترور شد، و فرناندو هفتم، که توسط مهاجمان فرانسوی از پادشاهی اسپانیا خلع شد، را بازسازی کرد. در این اثر، مونته گودو، که هنوز به هجده سالگی هم نرسیده بود، قیاس معروف چوکیساکا را فرموله کرد:
آیا باید سرنوشت اسپانیا را در آمریکا دنبال کرد یا مقاومت کرد؟ سرخ پوستان بومی قلمرو شخصی پادشاه اسپانیا هستند؛ پادشاه از حکومت منع می شود؛ پس بومی ها باید خودشان حکومت کنند.
