برنادین پاتریشیا هیلی ( ۴ اوت ۱۹۴۴ – ۶ اوت ۲۰۱۱ ) یک متخصص قلب آمریکایی و اولین مدیر زن مؤسسه ملی بهداشت ( NIH ) بود.
هیلی در طول زندگی حرفه ای اش سمت های رهبری را در دانشگاه جانز هاپکینز، کلینیک کلیولند، دانشگاه ایالتی اوهایو و دانشگاه هاروارد داشت. او همچنین رئیس صلیب سرخ آمریکا و انجمن قلب آمریکا بود. او سردبیر بهداشت و ستون نویس یواس نیوز اند ورلد ریپورت و یک مفسر مشهور در رسانه های خبری در مورد مسائل بهداشتی بود. [ ۱] [ ۲]
هیلی در ۴ اوت ۱۹۴۴ در شهر نیویورک در خانواده ویولت مک گراث و مایکل هیلی، دومین دختر از چهار دختر آنها به دنیا آمد. او در شهر لانگ آیلند، کوئینز بزرگ شد. پدر و مادرش بر اهمیت تحصیل تأکید کردند و او در تحصیلات عالی بود. در سال ۱۹۶۲، او از دبیرستان کالج هانتر در منهتن فارغ التحصیل شد. [ ۳] او با بورسیه تحصیلی کامل به کالج واسار رفت و در سال ۱۹۶۵ در رشته شیمی و در رشته فلسفه فارغ التحصیل شد. او به عنوان فی بتا کاپا انتخاب شد. [ ۳] او سپس با بورسیه کامل به دانشکده پزشکی هاروارد رفت و یکی از تنها ده زن از ۱۲۰ دانشجوی کلاس خود بود. پس از فارغ التحصیلی از دانشکده پزشکی هاروارد در سال ۱۹۷۰، دوره کارآموزی و رزیدنتی خود را در رشته پزشکی داخلی و فلوشیپ قلب و عروق در دانشکده پزشکی جان هاپکینز و بیمارستان جانز هاپکینز به پایان رساند. پس از پایان دوره فوق دکتری، او اولین زنی بود که به دانشکده تمام وقت آن در رشته قلب و عروق پیوست و به سرعت به درجه استادی پزشکی رسید.
او به مدت هشت سال سرپرستی بخش مراقبت های عروق کرونر در بیمارستان جانز هاپکینز را بر عهده داشت. در دانشکده پزشکی، او به عنوان دستیار رئیس برای برنامه های فوق دکترا و توسعه دانشکده خدمت کرد. در آن زمان، او سمپوزیومی تحت پوشش ملی مری الیزابت گرت در مورد زنان در پزشکی ترتیب داد که فرصت ها و موانع پیش روی زنان پزشک را تقریباً ۹۰ سال پس از تأسیس دانشکده پزشکی در سال ۱۸۹۳ مورد بررسی قرار داد و در همان زمان از گرت، جامعه اجتماعی ویکتوریا تقدیر کرد. و بشردوستی که اطمینان حاصل کرد که دانشکده پزشکی جان هاپکینز پذیرش خود را برای زنان باز کرد ( دانشکده پزشکی درهای خود را در اکتبر ۱۸۹۳ باز کرد؛ و سه نفر از هجده کاندید اصلی برای مدرک MD زن بودند ) و در نهایت زنان و مردان را دقیقاً در دانشگاه پذیرفت. همان شرایط
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهیلی در طول زندگی حرفه ای اش سمت های رهبری را در دانشگاه جانز هاپکینز، کلینیک کلیولند، دانشگاه ایالتی اوهایو و دانشگاه هاروارد داشت. او همچنین رئیس صلیب سرخ آمریکا و انجمن قلب آمریکا بود. او سردبیر بهداشت و ستون نویس یواس نیوز اند ورلد ریپورت و یک مفسر مشهور در رسانه های خبری در مورد مسائل بهداشتی بود. [ ۱] [ ۲]
هیلی در ۴ اوت ۱۹۴۴ در شهر نیویورک در خانواده ویولت مک گراث و مایکل هیلی، دومین دختر از چهار دختر آنها به دنیا آمد. او در شهر لانگ آیلند، کوئینز بزرگ شد. پدر و مادرش بر اهمیت تحصیل تأکید کردند و او در تحصیلات عالی بود. در سال ۱۹۶۲، او از دبیرستان کالج هانتر در منهتن فارغ التحصیل شد. [ ۳] او با بورسیه تحصیلی کامل به کالج واسار رفت و در سال ۱۹۶۵ در رشته شیمی و در رشته فلسفه فارغ التحصیل شد. او به عنوان فی بتا کاپا انتخاب شد. [ ۳] او سپس با بورسیه کامل به دانشکده پزشکی هاروارد رفت و یکی از تنها ده زن از ۱۲۰ دانشجوی کلاس خود بود. پس از فارغ التحصیلی از دانشکده پزشکی هاروارد در سال ۱۹۷۰، دوره کارآموزی و رزیدنتی خود را در رشته پزشکی داخلی و فلوشیپ قلب و عروق در دانشکده پزشکی جان هاپکینز و بیمارستان جانز هاپکینز به پایان رساند. پس از پایان دوره فوق دکتری، او اولین زنی بود که به دانشکده تمام وقت آن در رشته قلب و عروق پیوست و به سرعت به درجه استادی پزشکی رسید.
او به مدت هشت سال سرپرستی بخش مراقبت های عروق کرونر در بیمارستان جانز هاپکینز را بر عهده داشت. در دانشکده پزشکی، او به عنوان دستیار رئیس برای برنامه های فوق دکترا و توسعه دانشکده خدمت کرد. در آن زمان، او سمپوزیومی تحت پوشش ملی مری الیزابت گرت در مورد زنان در پزشکی ترتیب داد که فرصت ها و موانع پیش روی زنان پزشک را تقریباً ۹۰ سال پس از تأسیس دانشکده پزشکی در سال ۱۸۹۳ مورد بررسی قرار داد و در همان زمان از گرت، جامعه اجتماعی ویکتوریا تقدیر کرد. و بشردوستی که اطمینان حاصل کرد که دانشکده پزشکی جان هاپکینز پذیرش خود را برای زنان باز کرد ( دانشکده پزشکی درهای خود را در اکتبر ۱۸۹۳ باز کرد؛ و سه نفر از هجده کاندید اصلی برای مدرک MD زن بودند ) و در نهایت زنان و مردان را دقیقاً در دانشگاه پذیرفت. همان شرایط
wiki: برنادین هیلی